కొండలతో చుట్టుముట్టబడిన ప్రశాంతమైన గ్రామంలో, ముకేశ్ అనే రైతు ఉండేవాడు. పొలాలు చిన్నవే అయినా అంకితభావంతో, కష్టపడి పని చేసేవాడు. ప్రతిరోజూ, ముకేశ్ సూర్యోదయానికి ముందే నిద్రలేచి, తన పంటలను ప్రేమతో మరియు శ్రద్ధతో జాగ్రత్తగా చూసుకునేవాడు. అతని పొరుగువారు అతని పట్టుదలను తరచుగా మెచ్చుకొనేవారు, కానీ పనులు చేయడానికి సులభమైన మార్గాలు ఉన్నప్పుడు అతను ఎందుకు కష్టపడుతున్నాడని కొందరు ఆశ్చర్యపోయారు.
ఒకరోజు మధ్యాహ్నం, ముకేశ్ తన భూమిని దున్నుతుండగా, అతని నాగలికి ఎదో బలమైనదానికి తగిలింది. కుతూహలంతో, అతను మట్టిని తవ్వగా, ఒక చిన్న, పురాతనమయిన పెట్టె కనిపించింది. దాని లోపల, అతను ఆశ్చర్యపోయే విషయం కనుగొన్నాడు - మెరిసే విత్తనాలు! విత్తనాలతో పాటు చక్కని చేతివ్రాతతో వ్రాసిన ఒక గమనిక ఉంది: "ఈ విత్తనాలను నాటండి, మరియు తెల్లవారుజామున, మీరు ఎటువంటి ప్రయత్నం లేకుండా, మీరు ఊహించిన దానికంటే ఎక్కువ పంటను పొందుతారు."
ఆశ్చర్యంతో ముకేశ్ కళ్ళు పెద్దవయ్యాయి. "ఎటువంటి శ్రమ లేకుండానా?" అనుకున్నాడు. పంటలు ఒక్క రాత్రిలోనే పెరిగిపోయినట్లు, పండ్లు, ధాన్యాలతో నిండి ఉన్న పొలాలను ఊహించాడు. వ్యవసాయం ఎప్పుడూ సులభం కాదు కాబట్టి, కష్టపడకుండా పెద్ద పంట పొందడం నిజంగా ఆకర్షణీయంగానే ముకేశ్ కు అనిపించింది. కానీ అప్పుడే, ఆ మాయ గ విత్తనాలను పట్టుకొని ఉండగా, ముకేశ్ కు ఒక చిన్న అనుమానం కలిగింది. "మాయ చాలించిపోతే? పంట నిలవదా? నేను కష్టపడకుండా లభించిన పంటను నిజంగా ఆనందించగలనా?" ముకేశ్ ఎప్పుడూ కష్టానికి విలువనిచ్చేవాడు, అతను దీనిని ఎంత ఎక్కువగా ఆలోచించాడో, మాయ మీద ఆధారపడే ఆలోచనను అంతగా ఇష్టపడలేదు.
ఒక లోతైన ఊపిరి పీల్చుకుని, ముకేశ్ తన నిర్ణయం తీసుకున్నాడు. అతను జాగ్రత్తగా మాయ విత్తనాలను తిరిగి పెట్టెలో పెట్టి, మళ్లీ మట్టిలో పాతిపెట్టాడు. బదులుగా, తన పొలానికి వెళ్లి, అతను ఎప్పుడూ ఉపయోగించే సాధారణ విత్తనాలను తీసుకుని, ఒక్కొక్కటిగా నాటడం మొదలుపెట్టాడు. రోజులు గడుస్తుండగా, ముకేశ్ ఎప్పటిలాగే తన పంటలను జాగ్రత్తగా సాగు చేసేవాడు – నీరు పోసి, మొలకలను తీసి, తన పంటలను జాగ్రత్తగా పోషించాడు. సూర్యుడు చాలా వేడిగా ఉన్న రోజులు, పని కష్టంగా అనిపించేది, కానీ ముకేశ్ దానిని పట్టించుకోలేదు. పంట పెరగాలంటే సమయం, శ్రద్ధ, సహనం అవసరం అని అతనికి తెలుసు.
కొన్ని వారాల తరువాత, ముకేశ్ పొలాలు జీవంతో నిండిపోయాయి. పొడవైన ధాన్యపు మొక్కలు గాలిలో ఉయ్యాలలూగాయి, పండ్లు దళసరి కాయలుగా చెట్లపై వేలాడుతున్నాయి. అతను ఊహించిన దానికంటే ఎక్కువ పంట వచ్చింది, అది మాయ వల్ల కాదు, కానీ అతని కష్టంతో, పట్టుదలతో జరిగింది.
ముకేశ్ యొక్క అద్భుతమైన పంట గురించి గ్రామం అంతటా వ్యాపించింది మరియు వెంటనే అతని పొరుగువారు అతని రహస్యాన్ని అడగడానికి వచ్చారు. నవ్వుతూ, ముకేశ్ వారితో ఇలా అన్నాడు, “నాకు కొన్ని మాయ విత్తనాలు దొరికాయి, అవి తక్కువ కష్టంతో పెద్ద పంటను అందిస్తాయని చెప్పాయి. కానీ నేను వాటిని ఉపయోగించకూడదని నిర్ణయించుకున్నాను. బదులుగా, నా దగ్గర ఉన్న విత్తనాలను నేను విశ్వసించాను మరియు పని చేయడానికి నా చేతులను విశ్వసించాను. చివరికి, నాకు ఈ బహుమతిని తెచ్చిపెట్టింది మాయాజాలం కాదు-అది సహనం మరియు కృషి."
ఇరుగుపొరుగువారు ఆశ్చర్యపోయారు మరియు సత్వరమార్గం (shortcuts) ఆకర్షణీయంగా అనిపించినప్పటికీ, కృషి మరియు అంకితభావం వల్ల వచ్చే సంతృప్తిని ఏదీ భర్తీ చేయలేదని గ్రహించారు.
ఆ రోజునుంచి, ముకేశ్ పొలాలు నిజమైన పట్టుదల సాధించిన విజయానికి నిదర్శనంగా మారాయి, మరియు పాతిపెట్టబడిన మాయ విత్తనాలు ఎప్పుడూ పరీక్షించబడలేదు.
నీతి : " కష్టపడి పనిచేయడం మరియు అంకితభావం నిజమైన విజయాన్ని అందిస్తాయి, అయితే సత్వరమార్గాలు తేలికగా వాగ్దానం చేయవచ్చు కానీ శాశ్వత విలువను కలిగి ఉండవు. మీ ప్రయత్నాన్ని విశ్వసించండి మరియు మీరు పట్టుదల యొక్క ప్రతిఫలాన్ని పొందుతారు."
"Hard work and dedication yield true success, while shortcuts may promise ease but lack lasting value. Trust in your effort, and you'll reap the rewards of perseverance."
వ్యవసాయం అనే పదంలోనే సాయం ఉంది. అగ్రికల్చర్ అనే మాటలోనే కల్చర్ ఉంది. ప్రపంచానికి కల్చర్ని, సాయం చేసే గుణాన్ని నేర్పిన ఒకే ఒక్క స్ఫూర్తి రైతన్న.
రైతు పడని కష్టంలేదు.. రైతు చూడని నష్టం లేదు.. రైతు చూడని చావు లేదు.. మనకి అన్నం గురించి ఎదురుచూసే రోజు వస్తే తప్ప రైతు విలువ తెలియదు..
FARMER IS A KING RESPECT HIM
మనం నిలబడటానికి ఆధారం అయిన నేల నుంచి సిరులు పండించే శ్రామికుడు రైతు. మనం జీవించడానికి అవసరమైన శక్తిని ఇచ్చే ఆహారాన్ని సమకూర్చె అన్నదాత రైతు. మనం శ్వాసించడానికి ప్రాణ వాయువును ఇచ్చే మొక్కలను పెంచే ప్రకృతి పుత్రుడు రైతు. ప్రకృతి విలయాలకు ఎదురొడ్డి పంట సాగు చేసె సైనికుడు రైతు.
పక్షులను,పశువులను మచ్చిక చేసుకుని కాపాడే జంతు ప్రేమికుడు రైతు. వ్యవసాయం తన వృత్తి, తోటి మనిషికి సాయం తన ప్రవృత్తి !!
నాగలి వేసి నేలను చీల్చి వడ్లను చెక్కి, గొర్రుకు ఎడ్లను వాడి పారె ఏరుని మలిపి, ఎరువులు జల్లి విత్తనమేసి, దానికి ప్రాణం పోసి మొలకెత్తిన మొక్కను చూసి మదిలో మురిసి నారుని మోసి, నాటును వేసి కలుపులు తొలిపే కల్మషం ఎరుగని రైతుకి పొలమే పూజలు లేని దేవస్థలమై పచ్చని పంటే పరమాత్మై
తనకున్న ఇష్టాలు విడిచి కష్టాలు నష్టాలు యదలో మోసి పైరుకి ప్రేమను ధారగా పోసి ఎండకు ఎండీ, కడుపులో మండగ తను కొంచం తిని, మన కంచం నింపి బురదలో ఉన్న రాళ్ళూ రప్పలు ముళ్ళు కప్పలు పాముల పురుగుల మధ్య ముందడుగేస్తూ మందికి అన్నం పెట్టె రైతుకి మించిన కష్టం ఏదోయ్? అతనికి మించిన దేవుడు ఎవడొయ్?
ఎండకు ఎండి... వానకు తడిసి...చలిలో వణుకుతూ....రోగమొచ్చినా.. నొప్పులొచ్చినా.....రాత్రనకా... పగలనకా...రైతులు పడే కష్టం వెలకట్టలేనిది..!!
PLEASE RESPECT THE FARMER
దయచేసి రైతును గౌరవించండి 🙏🙏🙏
