అజయ్ నే అనుసరిస్తూ ఆ గదిలో అడుగు పెట్టిన కోమల
ఎదురుగా కుర్చీలో కూర్చున్న సాధువు లాంటి
ఆగంతకుడిని చూసి కలవర పడింది . అజయ్ ను
ప్రశ్నార్థకం గా చూసింది .
“ వదినా ! వీరు
గొప్ప సాధువులు. ఈ కష్ట కాలం లో
వీరి రాక కాస్త ఊరట కలిగిస్తుందని నేనే పిలిపించాను . అన్నయ్య కు వీరు దైవం
తో సమానం . వీరి మాటంటే అన్నయ్యకు వేదం .
వీరు చెప్పేది శ్రద్ధగా వినండి . మీకు
వీరి మాటలు నచ్చితే , అందువల్ల మీ బాధ తొలిగి పోతుందనుకుంటే వీరు
చెప్పినట్లు చేయండి . అయితే – ఇందులో బలవంతం ఏమీ లేదు .” క్లుప్తం గా ముగించాడు
అజయ్ .
అనుకున్నది
సాధించాలన్న లక్ష్యం తో అజయ్ కోమల తో అతి
వినయం గా మాట్లాడవలసి వచ్చింది . ఇప్పటికే
రెండు సార్లు ఆమెను ‘వదినా’
అని పిలిచాడు . అందుకే అతడి ముఖం లో చిరాకు కోపం స్పష్టంగా కనిపిస్తున్నాయి .
కోమల సాధువు
వేషం లో ఉన్న పన్నాలాల్ ను పరిశీలన గా చూసింది .
అతడి పెదవులపై మందహాసం, కళ్ళలో ఏదో శక్తి !
కొన్ని
క్షణాలు అతి నిశ్శబ్దం గా గడిచాయి . పన్నాలాల్ కన్నార్పకుండా ఆమెనే
చూస్తున్నాడు .
పెదవులపై చిరునవ్వు చెక్కు చెదరలేదు .
“ చూడమ్మా కోమలా
! సౌభాగ్యం పోగొట్టుకుని పుట్టెడు దుఖం
లో ఉన్నావు . ఈ సమయం లో నిన్ను మాటలతో విసిగించటం
నా అభిమతం కాదు . నీ బాధను దూరం
చేయగల ఒక ఉపాయం చెబుతాను . ఆ ఉపాయం నీకు అన్ని విధాలా నచ్చితే పాటించు . పాటించక పోయినా నేనేమీ అనుకోను . కానీ నా దృష్టి లో అంతకు
మించిన మార్గం నీకు మరోటి లేదు .
మంద్రస్థాయి లో అన్నాడు .
కోమల అవుననలేదు, కాదనలేదు ; మౌనం గా అతడినే
చూస్తుండి పోయింది . అతడి చూపుల్లో శక్తి
తన మనసు పై ప్రభావం చూపుతున్నట్లు ,అతడి మాటలు తనపై మంత్రం లా పనిచేస్తున్నట్లు
ఆమెకు అనిపించింది . ముఖ్యం గా అతడి స్వరం
లో ఓ వింత శక్తి ఉంది .
“ఇలా వచ్చి
కూర్చో తల్లి !” మాటల్లో సౌమ్యత . కోమలా దేవి ఎదురుగా వచ్చి కూర్చుంది .” కళ్ళు
మూసుకో !” కళ్ళు మూసుకుంది .
“ ఇక మరేమీ
ఆలోచిచకు ! నా ప్రతి మాట, ప్రతి అక్షరం శ్రద్ధగా ఆలకించు “.
పన్నాలాల్ కంఠంలో
విచిత్రమైన మార్దవం--- మనసును, దేహాన్ని లాలించే మార్దవం.
పన్నాలాల్
మంద్రస్థాయి లో , స్పష్టంగా ఒక శ్లోకం వినిపించాడు . ఆ శ్లోకం లో పదాల కూర్పు చాలా చిత్రం గా ఉంది .
కోమల మనసుపై
మంత్రం లా పని చేశాయి . కొన్ని క్షణాలు నిశ్శబ్దం. కోమల కళ్ళు తెరవలేదు . ఆమె గుండె
వేగం కొద్దిగా తగ్గింది .అలసట కూడా తగ్గింది ...మనసును లాలించే ప్రశాంతత .! పన్నాలాల్ పెదవులు నెమ్మదిగా కదిలాయి .
అతడు ఆమె ఎదుట
పూర్ణ పద్మాసనం లో కూర్చున్నాడు . అర్థ-నిమీలత నేత్రాలు –అరచేతులు ఒకదానిపై మరొకటి, ఒడిలో ఉన్నాయి . కదిలిన
పెదవులపై మంత్రమొకటి నర్తిస్తోంది . లయబద్ధంగా , మంద్రస్థాయి లో వినిపిస్తున్న ఆ
మంత్రం అ గదిలో చిరు ప్రకంపనలు సృష్టిస్తోంది . ఆ వైబ్రేషన్స్ ఆమెను ట్రాన్స్ లోకి తీసుకు వెళుతున్నాయి .
నెమ్మది,నెమ్మది గా ఆ మంత్రం శూన్యం లో
కలిసి పోయింది మళ్ళీ నిశ్శబ్దం !
అజయ్ పన్నాలాల్
.ఏకాగ్రతకు,
మంత్రోచ్చారణకు నివ్వెర పోయాడు .
“కోమలా దేవీ !”
కోమల లో కదలిక
లేదు . పిలుపుకు ప్రతిస్పందన లేదు.”కోమలా దేవీ!”
“స్వామీ”
లోగొంతుక లో సమాధానం. “ ఇప్పుడు నీ మనసు ప్రశాంతంగా ఉంది కదూ ?” బాధ, భయం లాంటి భావనలు నీలో లేవు .
అవునా ?”
అవును స్వామీ
!” ఆమె స్వరం ఆమెకే చిత్రం గా అనిపించింది
...నూతిలోంచి మాట్లాడినట్లు, “ నేను చెప్పినట్లు చేస్తావా ?”
“చేస్తాను.”
“మాట తప్పవు కదా
?” పన్నాలాల్ స్వరం లో ధ్వనించిన అధికారం.
“తప్పను”
కోమలా దేవి ఓ
విచిత్ర అనుభవానికి లోనవుతోంది . ఆమె అస్తిత్వానికి కారణమైన పంచ భౌతిక దేహం ఆమెకు
దూరమైనట్లు,
కేవలం ఆత్మరూపం గా మిగిలినట్లు అనిపించసాగింది . ఈ వింత అనుభవం ఆమె కెంతో హాయిగా
ఉంది . ఆ స్థితి లో నుంచి బయటకు రావలనిపించటం లేదు . అదే మాట పన్నాలాల్ తో అంది .
“స్వామీ!
ఏమిటిది? ... దూది
పింజెలా గాలిలో తేలిపోతున్నట్లు హాయిగా
ఉంది . ఇలాగే ఎప్పటికీ
ఉండిపోవాలనిపిస్తుంది. వెనక్కు
రావలనిపించటం లేదు.”
ఆమె సమాధానం తో
పన్నాలాల్ చిరునవ్వు నవ్వాడు. ఆ నవ్వులో
విజయగర్వం. పన్నాలాల్ అసాధారణ ప్రతిభ కు
అజయ్ తల తిరిగి పోయింది.
“అయితే నా
ప్రయత్నం వృధా కాలేదు తల్లీ. దేవుడు నిన్ను కరుణించాడు . నీకు సమాధి స్థితి
కలిగించాడు . నువ్వు లౌకిక బాధల నుండి విముక్తి పొందావు . ఇప్పుడు నీకు కర్తవ్య
బోధ చేస్తాను. నువ్వు తప్పక పాటించాలి . కష్టం-నష్టం గురించి ఆలోచించ రాదు . “ స్వరంలో అదే అధికారం.
“అలాగే స్వామీ
!”.కోమల స్థిరం గా పలికింది.నిజానికి కోమలది సమాధి స్థితి కాదు. విచిత్ర మానసిక
అవస్థ .
సె మీకాన్షస్ స్టేట్ . పన్నాలాల్ తన అద్భుత మంత్ర శక్తి తో , మాటల మహేంద్రజాలంతో
సృస్స్టించిన ఇల్ల్యూషన్ .(హెలూసినేషన్ )
(కొన్ని
నిర్దుష్టమైన శబ్దాలు మనిషి నాడీ మండలం పై అద్భుతమైన ప్రభావం చూపుతాయి . అలాంటి
విలక్షణమైన శబ్దాలు కొన్ని “ఋగ్వేదం” లో ఉదహరించారు . ఈ రచయిత 1977లో TRANSDENTAL మెడిటేషన్ సాధన చేస్తున్నప్పుడు శిక్షకుడి ద్వారా పై
విలువైన సమాచారం తెలుసుకున్నాడు . మరో ఆసక్తికరమైన అంశం .—తులసి, తులసీదళం నవలల
రచయిత యండమూరి వీరేంద్రనాథ్ గారు ఆ రెండు
నవలలు వ్రాయడానికి ముందు క్షుద్రోపాసనపై
చాలా పరిశోధన
చేశారు . ఈ సందర్భంలో దార్కాసా హు అనే
ఉపాసకుడిని కలిశారు . క్షుద్రోపా సన కైనా , ముక్తి సాధన కైనా అచంచలమైన ఏకాగ్రత ,
సంకల్పం, సహనం చాలా అవసరం. ఈ రెండింటి లో
పతాకస్థాయికి చేరుకున్నవారు ఒకేలా ఆలోచిస్తారు . పరిణితి చెందిన క్షుద్రోపాసకుడు
తన విద్యను ప్రయోగానికి కాకుండా పరిహారానికి ఉపయోగిస్తాడని దార్కాసాహు యండమూరి
వీరేంద్రనాథ్ గారి తో అన్నారట. )
ప్రతి క్షణం
మనిషిని ప్రభావితం చేసే ప్రకృతి స్వభావం
ద్వంద్వం. పగలు-రాత్రి , ఉష్ణం-శీతలం, మంచి-చెడు, ప్రేమ-ద్వేషం
,దైవత్వం-దానవత్వం, సుఖం-దుఖం..... ఇలా చెప్పుకుంటూ పొతే ఇలా ఎన్నెన్నో ! అలాగే ఈ
ప్రకృతిలో పాజిటివ్ ఎనర్జీ -నెగటివ్ ఎనర్జీ కూడా ఉన్నాయి . దైవీ శక్తులు( పాజిటివ్
ఎనర్జీ ) మనలో మానవత్వం మేల్కొలిపితే ; క్షుద్రశక్తులు (నెగటివ్ ఎనర్జీ)
అమానుషత్వాన్ని ప్రేరేపిస్తాయి .
ఈ రెండు విధాలైన
శక్తులకు మనం కనెక్ట్ కావడానికి కొన్ని నిర్దుష్టమైన శబ్దాలు కారణమవుతాయి .వాటిని
ఆయా శక్తుల బీజాక్షరాలు అంటారు . సంకల్పం తో, కఠోర సాధన తో ,సహనం తో ఈ బీజాక్షరాలను జపించాలి. అదే తపస్సు.
తపస్సు.ద్వారానే ఆ శక్తుల తో సాధకుడు అనుసంధాన మవుతాడు . ఆ శక్తుల స్వరూపం , మహిమ
మాటల కందవు .కేవలం అనుభవం తోనే తెలుసు కోవాలి. ఆ శక్తులను ఎప్పుడు, ఎలా ,ఎందుకు ఉపయోగించాలి అన్న అంశం ( ముఖ్యంగా క్షుద్రశక్తులు
) సాధకుడి సంస్కారం, వితరణ పై ఆధారపడి ఉంటుంది.
ఒక్కటి మాత్రం
ఒప్పుకోక తప్పదు---మనమో స్పాట్ లైట్ లో ఉన్నాము. మనచుట్టూ ఆవరించిన చీకటి లో ఎన్నో
రహస్యాలు , అద్భుతాలు ఉన్నాయి . నవీన విజ్ఞానం సాధనాల సాయం తో వాటిని తెలుసుకునే
ప్రయత్నం చేస్తోంది. కానీ మన ప్రాచీనులు , మహాజ్ఞానులు కేవలం పరిశీలన తో ,ధ్యానం
తో అంతర్ముఖులై ఈ ప్రకృతి అతీత శక్తుల మూ లం తెలుసుకోగలిగారు . దివ్య ఖురాన్ ,
బైబిల్, భగవద్గీత,
వేదాలు, ఉపనిషత్తులు, ఇలాంటి మరెన్నో
ప్రాచీన గ్రంధాల్లోని symbolic expressions , statements అధ్యయనం చేస్తే మనిషి
ఉనికి, ఈ
విశ్వాన్ని నియన్త్రించే మహాశక్తి గురించి కొంత అవగాహన
కలగవచ్చు. భారతీయ దర్శన శాస్త్రం-వేదాలు, ఉపనిషత్తులు ( వీటి లోని
ప్రక్షిప్తాలను -interpretations-minahaayiste) అనాదిగా మనిషిని సవాలు
చేస్తున్న ‘నేను ఎవరిని ‘? అన్న ప్రశ్న కు సమాధానం మనో విశ్లేషణ ద్వారా విశదపరచాయి
.
కారణం మనసు ఓ మహాద్భుత శక్తి. పరిశోధనకైనా , పరిశీలనకైనా , ధ్యానానికైనా ఆధారం
మానవ మనసు, ,మేధస్సు.
మనిషి .
మనిషి అస్తిత్వానికీ మూలం మనసే ! ..... పన్నాలాల్ షుగర్ కోటెడ్ పిల్ల్స్ లా తన
మంత్రాంగం మృదువైన పదజాలం తో వివరించసాగాడు .
“ చూడమ్మా కోమలా దేవీ ! విక్రం తో నీ
వివాహం మూడునాళ్ళ ముచ్చటే అయింది . ఇప్పుడు నీవు ఎవరి కోసం జీవించాలి ? “ ఠాకూర్ సాహబ్ నన్ను వివాహం చేసుకుంది రాహుల్
కోసమే కదా ? అని నీవు అంటావు. నాకు తెలుసు
.కానీ—ఆ పసివాడికి రక్ష గా మెరుపు లాంటి చిన్నాన్నలు ఉన్నారు . నాన్నమ్మ ప్రేమ,ఆదరణ ఉన్నాయి .ఎటొచ్చీ
నీకే బ్రతుకు భవిష్యత్తు లేవు . పుట్టెడు దిగులుతో , దైన్యం తో బ్రతుకు భారం మోసే కంటే
వేరే ఆలోచన చేయ వచ్చు కదా
పుణ్యాత్ముడు . ధన్యజీవి! జీవితాన్ని ఒక సాధన గా , తపస్సు గా భావించిన
మహామనీషి ఉత్తముడు నీ భర్త కావడం నీ పూర్వజన్మ సుకృతం . ఆయనతో నీ జీవితం
అతి స్వల్పమే అయినా అదొక అపూర్వ వరం ! అలాంటి ? ఏమంటావ్ ?” ప్రశ్నార్థకం గా ఆగాడు
.
“అవును స్వామీ “. కోమల ట్రాన్స్ లో ఉండే సమాధానం ఇచ్చింది.
*************************************************. కొనసాగించండి 15
