యుద్ధకాండ ఫైనల్ మ్యాచ్
ఎన్నో సాహసాల తర్వాత, రుద్ర, విక్రమ్, అర్జున్ , , సామ్రాట్, విక్రమార్క - ఈ5 మంది స్నేహితులు తిరిగి కలుసుకున్నారు. ప్రతి ఒక్కరూ తమ గమ్యాలకు చేరి, కుటుంబాలతో గడపడానికి విడిపోయారు. అశ్విని, తన టెలిపోర్టేషన్ శక్తితో సామ్రాట్ దగ్గరికి చేరుకుంది. వాళ్ళిద్దరూ కలుసుకోగానే, ఎన్నో ఏళ్లుగా దూరం చేసుకున్న అన్నచెల్లెళ్ళు తామే అని గుర్తించి ఆనందంతో ఒకరినొకరు కౌగిలించుకున్నారు.
కొంత కాలానికి, వారందరూ ఒక పెద్ద సమ్మేళనానికి సిద్ధమయ్యారు. లింగయ్య, అతని కుటుంబం, విక్రమ్, విక్రమార్క కుటుంబాలు, రుద్ర మరియు మిగిలిన స్నేహితులందరూ ఒకే చోట చేరారు. ఆ పార్టీ కోలాహలంలో ఒక పాట మొదలైంది. లింగయ్య, మరికొందరు హీరోలను డాన్స్ చేయమని వేదికపైకి పంపించారు. ఐదుగురు హీరోలు - విక్రమ్, అర్జున్ ), ఆదిత్య, రుద్ర, సామ్రాట్ - ఒక్కొక్కరు ఒక్కో శక్తిని, టెక్నిక్‌ను ఉపయోగిస్తూ స్టేజ్‌పైకి దూకారు.
పాట ప్రారంభం కాగానే, వారి నృత్యం అగ్ని మరియు భూమి వంటి ప్రాథమిక శక్తులతో నిండిపోయింది. ఒకడు నిప్పులా చెలరేగితే, మరొకడు భూమి వలె స్థిరంగా, శక్తివంతంగా కదిలాడు. వారు పాటలో లీనమై, తమ శక్తివంతమైన స్టెప్పులతో వేదికను హోరెత్తించారు.
పాట:
(భగ భగ మని మండెను మానవ దేహం కలియుగ యుద్ధం కోసం)
(రుద్ర):
ఇది కలిదేహం, పైసెగ దాహం,
బరిలోపల పోరుకు సిద్ధమైన వీర గర్జనం!
(విక్రమ్, విక్రమార్క, రుద్ర, సామ్రాట్, అర్జున్):
శక్తులతో యుద్ధం – శత్రువు సిద్ధం!
ఇది మా కలియుగ హోమం – ధర్మానికే అండ!
(విక్రమ్, అర్జున్):
ఘన ఘన ఘన ఘన మోగెను రాక్షస గణనం,
కలి కలి కలి కలి కలిసి దానవ దహనం!
అడుగడుగున పిడుగులు కురిపే వీరుడు వీడేరా!
(అర్జున్, ):
ఝన ఝన ఝన ఝన మోగెను ప్రళయ ఘోష,
కలికాల దేహం – కాలాన్ని కదిలించిన గళం!
కనుసన్నల ప్రళయాలనూ గెలిచే కారుడు వీడే రా!
[కల్కి! కల్కి!] అని అరుస్తున్నారు అందరూ!
(విక్రమ్):
ఇది రణరంగం, రణ చదరంగం!
జరగాల్సిందే మహా విధ్వంసం!
(అర్జున్):
ప్రాణం బలిపెట్టనిదే యుద్ధం ఘనంగా ఉండదు,
వేటాడే పులికి నెత్తురు వాసన తప్పనిసరి!
దాన్ని తాగే సత్తువ ఉండాలి!
(రుద్ర):
శత్రువు ఊడేలా ఎత్తులు వేసెయ్ కల్కి!
విక్రమ్, అర్జున్ వైరాన్ని అంతం చేసేలా!
వెనక్కి తిరగకు, అడుగు పిడుగై వచ్చెయ్ కల్కి!
(సామ్రాట్):
ఇదే సమయం! యుద్ధానికి సిద్ధం!
యుద్ధంలోనే శౌర్యం నిరూపించు!
రుద్ర పాశుపతాస్త్రంతో ప్రారంభించి,
నారాయణాస్త్రంతో నరరూప రాక్షసులను భస్మం చేసి,
అగ్నేయాస్త్రంతో శవాలను దహించి,
బ్రహ్మాస్త్రంతో బ్రహ్మాండాన్ని కంపించే
వీరుడు – కల్కి!
(విక్రమ్, అర్జున్):
రావా! కసి కంచల్లే కొరికేయ్ పగల్నే!
కసి రగిలించేయ్, కేకలు పెట్టించేయ్, కళ్ళంచుల తెరదించేయ్!
ఈ నీచుల నరాలు తెగేలా,
రావణ కాష్టాన్ని – రాక్షస నాశనాన్ని
చెయ్యాల్సిన ఘనుడు, యమకింకరుడు,
రాముడు వీడేరా!
(ముఖ్య క్లైమాక్స్ వాక్యం):
"శాసనాలు శాపాలతో కాదు – అస్త్ర శాస్త్రాలతో తీర్పు!
ఇది అంతిమ సమరం – ఇక శత్రువుకు అంతం, ఇది కలియుగ సంధానం!"సి
అందరూ ఉల్లాసంగా డాన్స్ చేశారు. చివరి పాట నెమ్మదిగా మాయమవుతుండగా, విక్రమార్క నిశ్శబ్దంగా అన్నాడు, "ఇదేం పాటరా మామా! పిచ్చెక్కిపోయింది, వెరీ క్రేజీగా ఉంది!" రుద్ర నవ్వి, "మా తెలుగు మెజీషియన్స్ ఇలాగే ఉంటారు పాటలతోనే మత్తెక్కిస్తారు, పిచ్చి పట్టిస్తారు," అన్నాడు.
వారి సంభాషణ అలా కొనసాగుతుండగా, ఒక్కసారిగా రుద్ర మెడలో ఉన్న చిన్న కోతి పిల్ల హనుమంతుడి భారీ రూపంలోకి మారిపోయింది. అందరూ ఆశ్చర్యంతో, "ఏంటిది? ఇలా ఎలా మారావు?" అని అడిగారు. సరిగ్గా అదే సమయంలో, లైటింగ్ మరింత తగ్గింది. ఒక వ్యక్తి మెల్లగా వెలుగులోకి అడుగుపెట్టాడు. అతను మరెవరో కాదు, అశ్వద్ధామ.
అశ్వద్ధామను చూడగానే లింగయ్య కళ్ళల్లో నీళ్ళు నిండుకున్నాయి. అతను పరుగున వెళ్లి అశ్వద్ధామ కాళ్ళ మీద పడిపోయి, "వచ్చారా గురువుగారు! ఇన్నాళ్లకు నన్ను కరుణించారా!" అని ఏడుస్తూ అన్నాడు.
అదే సమయంలో హనుమంతుడు అశ్వద్ధామను చూసి, "ఏంటి అశ్వద్ధామా, ఇప్పుడు వచ్చావు? ఏమైనా పనా?" అని అడిగాడు. "అవును హనుమా," అశ్వద్ధామ బదులిచ్చాడు. "నాకు చిన్న పని ఉంది. నా శాపం తొలిగే మార్గం ఇక్కడే ఉంది. లింగయ్యా, నీ దగ్గరున్న నాగమణి ఇస్తావా?"
లింగయ్య తల పైకెత్తి, "ఖచ్చితంగా గురువుగారు! మీ కోసమే ఇన్ని రోజులుగా నేను వేచి చూస్తున్నాను. ఇది మీ చెంతకు చేరేంతవరకు నాకు ప్రశాంతత ఉండదు," అంటూ గబగబా తన జేబులోంచి నాగమణిని తీసిచ్చాడు. అశ్వద్ధామ దాన్ని చూస్తూ, "సరే, ఇంకో ముక్క ఎక్కడ?" అని అడిగాడు.
అప్పుడే వెనకాల నుంచి విక్రమార్క మెల్లగా నడుచుకుంటూ వచ్చాడు. అతని చేతిలోంచి ఒక చిన్న నాగమణి వెలుగులోకి వచ్చింది. అశ్వద్ధామ ఆ రెండు నాగమణులను చూసి, అపురూపంగా వాటిని నిమురుతూ, తన చేతుల్లో గట్టిగా బిగించాడు. అవి ఒక్కసారిగా ఒక కాంతిలా మారి, అతని శరీరంలోకి చేరిపోయాయి.
అశ్వద్ధామ ముఖం తేజస్సుతో వెలిగిపోయింది. ఒక అద్భుతమైన, బలిష్టమైన శరీరంతో, బలరాముని అపారమైన శక్తితో నిండిపోయి అతను పూర్తిగా కనిపించాడు. "సరే, మీరందరూ జాగ్రత్త. ఇక్కడ నెగటివ్ ఎనర్జీ ఉన్నట్టు ఉంది. నన్ను పరశురాముడు పిలుస్తున్నాడు, వెళ్ళొస్తాను," అని చెప్పి ఒక చిటికెలో అక్కడి నుంచి మాయమైపోయాడు.
చీకటి దాడి, కొత్త సవాళ్లు
అశ్వద్ధామ మాయమైన వెంటనే, ఒక జంట నల్లటి, తెల్లటి కళ్ళు వారందరినీ చూస్తున్నట్లుగా అనిపించింది. అదే క్షణంలో, హనుమంతుడు కూడా "ఏంటి అశ్వద్ధామా, నేను కూడా వస్తా! ఆగు, నాకు కూడా చిన్న పని ఉంది పరశురాముడితో," అంటూ ఒక్కసారిగా అక్కడి నుంచి అదృశ్యమయ్యాడు.
అందరూ ఆశ్చర్యంగా, "ఏంటి, హనుమంతుడు కూడా ఇలా మాయమైపోయాడు? ఏం జరుగుతుంది?" అని అనుకుంటూ ఉండగా, ఒక బ్లాక్ పాంథర్ వారిని చూస్తున్నట్టు ఒక విజన్ కనిపించింది. అప్పటిదాకా అర్జున్ మెడపై కూర్చున్న పిల్లి ఒక్కసారిగా గర్జిస్తూ గాల్లోకి ఎగిరింది. అది ఎలా ఎగిరిందో, మళ్ళీ అంతకంటే వేగంగా కింద పడింది. అది చూడటానికి ఎంత పెద్ద పులిలా కనిపించినా, అది కేవలం ఒక చిన్న పిల్ల. దానికి పెద్దగా తెలివితేటలు లేవు. కానీ ఎవరో దాడి చేస్తున్నారని తెలియగానే అది ఒక్కసారిగా గాలిలోకి ఎగిరింది.
ఆ పిల్లి కింద పడగానే, భైరవ అనే బ్లాక్ పాంథర్ రూపంలో దాడి చేయడానికి సిద్ధంగా ఉంది. అది గమనించిన పిల్ల పులి దాడి చేసింది, కానీ ఆ బ్లాక్ పాంథర్ ముందు అది సరిపోలేదు. ఒక్కసారిగా ఆ చిన్న పులిపిల్ల కింద పడిపోయింది. అప్పటికి రుద్ర తన శక్తిని ఆక్టివేట్ చేసుకుని ప్రయోగించాడు. అక్కడ కేవలం సామ్రాట్, రుద్ర మాత్రమే ఆ బ్లాక్ ఎనర్జీని కనుక్కోగలిగారు.
కానీ అప్పుడే వచ్చిన మాయ కూడా దాన్ని గమనించింది. తన శక్తిని కూడా ఆక్టివేట్ చేసింది. వందల కొద్ది బ్లాక్ పాంథర్లు దాడి చేయడానికి సిద్ధంగా ఉన్నాయి. మాయ, సామ్రాట్, రుద్ర - వీళ్ళ ముగ్గురూ ఆ దాడిని కచ్చితంగా ఎదుర్కొన్నారు. కానీ మిగతా వాళ్ళకి అంత శక్తి లేదు, అంతగా ఉపయోగించలేకపోయారు.
రుద్ర ప్రళయం, శకుని హెచ్చరిక
