అమేయంగా ఎదిగిన వింధ్యను సమీపించాడు అగస్త్యుడు . దక్షిణాపథము వెళ్ళుటకు దారి విడువుమని వింధ్యుని ఆదేశించాడు . గ్రహ నక్షత్ర గతులకే అవరోధం కల్పించిన వింధ్యడు గర్వాతిశయము తో మహర్షి మాటలను నిర్లక్ష్యం చేశాడు . వెంటనే అగస్త్యుడు వింధ్యుని తల మీద తన అరచేతిని ఉంచి బలంగా నొక్కాడు . ఆ ఒత్తిడికి వింధ్యుడు పాతాళమునకు కృంగాడు . మహర్షి మహిమను అవగతం చేసుకున్న వింధ్యుడు అగస్త్యునికి శరణాగతుడయినాడు . తన పూర్వ వైభవం తిరిగి పొందేలా కనికరించమని వింధ్యుడు మహర్షిని వేడుకుంటాడు . తిరుగు ప్రయాణం లో వింధ్యు డి కోరిక తీరగలదని మహర్షి దీవిస్తాడు . కానీ, దక్షిణాపథమును చేరిన అగస్త్యుడు నేటి వరకు ఉత్తరాభిముఖంగా పయనించలేదు . వింధ్యుడి అభీష్టము నెరవేరలేదు . గర్వాతిశయం ప్రగతికి అవరోధమన్న పరమ సత్యం వింధ్యుని ఉదంతం ద్వారా మనకు అవగతమవుతుంది .
పార్వతీ కళ్యాణం పరాత్పరుడి తో రంగరంగ వైభవం గా జరిగింది . పరమేశ్వరుని పాదాలు కడిగి కన్యాదానం చేసి హిమవంతులు చరితార్థులైనారు . సమస్త దేవతా గణము , మానవాళి ఆయా కల్యాణ వేడుకలు కన్నులారా తిలకించి మేను పులకించగా పునీతులైనారు .
వేదోక్తంగా, శాస్త్రసమ్మతంగా, సర్వలక్షణ సమన్వితం గా జరిగిన కల్యాణ మది . చిరకాలానికి ఆదిదంపతులు ఒకటైన వేళ సమస్త సృష్టి చైతన్యమయినది . దంపతుల నడుమ సహజంగా సాగే రతిక్రీడా కౌతుకము పునరుద్ధరింపబడు ‘ శుభ తరుణం’ సమీపించింది .
కళ్యాణ వైభవం దక్షిణాపథము చేరాక తిలకిస్తూ, తన తపోబలమునకు అమేయమైన శివశక్తి తోడు రాగా అగస్త్య మహర్షి భూభాగాన్ని సమతుల్యం చేశాడు .
వివాహవేడుకలు పూర్తయినవి . ఆదిదంపతులు అద్భుతమైన ఉద్యానవనాలలోను , కొండచరియలలోనో, ప్రకృతీ పురుషులుగా కలిసిమెలిసి , కేళీవిలాసాల్లో మునిగి తేలుచున్నారు . అందువల్ల సకల భువనాల్లోనూ దంపతుల సరస సల్లాపములు , శృంగార భరితమైన , లైంగిక పరమైన చేష్టలు పునరుద్ధరింపబడినవి . శివానుగ్రహము తో మన్మధుడు రతీదేవిని క్షణకాలమైనా విడువకుండా కామకేళీ విలాసాల్లో మునిగి తేలుతున్నాడు . ఇంతకాలం అనంగుడు సుమశరము లేనిదే సృష్టి జరుగదని భ్రమలో ఉన్నాడు . సృష్టికి మూలం ఆదిదంపతుల అనురాగము , ఆకర్షణ అన్న పరమ సత్యం మరచాడు . ఇప్పుడు ముక్కంటి కోపాగ్ని జ్వాలల్లో తప్త కాంచనం లా పునీతుడై , పరాత్పరుడి సంకల్పమునకు క్రియా రూపమై తన జన్మ తరింపజేసుకుంటున్నాడు .
శ్రీమన్నారాయణుడు ప్రయోగించిన సుదర్శన చక్రం తారకాసురుడి మెడ లో సువర్ణ పతాకం గా ఒదిగిపోవటం చూసిన దేవతలు బెంబేలు పడి పోయారు . వారికీ దిక్కు తోచలేదు . దేవతా రక్షకుడైన శ్రీహరే తా రకుని ముందు ఓటమిని అంగీకరించవలసివచ్చింది . ఇక తమను ఆదుకునే దిక్కెవరు ? ఈ విషయం గా వారు పరంధాముని ప్రశ్నించారు . అందుకు పురుషోత్తముని సమాధానం ఇలా ఉంది . ______ “ తామసులైన సోదర త్రయం తపోబలం చే విశ్వవిజేతలైనారు . వారి తపోబలానికి శివానుగ్రహం తోడయింది . అందుకే నా శక్తి వారి ముందు నిర్వీర్యమైంది . ప్రస్తుతం మనకు కావలిసింది సాహసం కాదు ...... సమయస్ఫూర్తి రాక్షసుల పాపాలు పండువరకు మనము వేచి ఉండక తప్పదు . వారికి అనుకూలంగా మెలిగి పరువు దక్కించుకొనుట ఉత్తమం”.
విష్ణువు, బ్రహ్మాది దేవతలు శూరపద్ముని సందర్శిస్తారు . అతడి ఘనతను వేనోళ్ళ కొనియాడుతారు . వారి పొగడ్తలకు పరమానందభరితుడైన శూరుడు ఉపయుక్తమైన నగర నిర్మాణం కొరకు దేవతలను పురమాయిస్తాడు . విశ్వకర్మ శుక్రాచార్యుని సంప్రదించి స్థల నిర్ణయం చేస్తాడు . దక్షిణ సముద్ర మధ్యమున ఎనభై వేల యోజనాల విస్తీర్ణం లో విశ్వ కర్మ నగర నిర్మాణం చేపడతాడు . సముద్రం లో కొండలను ఉంచి వాటిపై అద్భుతమైన రీతిలో నగరం నిర్మించడం జరిగింది . పరిపాలనకు అనువైన అన్ని వసతులు అందులో సమకూర్చబడినవి .
ఇక శూర పద్ముని పట్టాభిషేకమే మిగిలింది . త్రిమూర్తులు , సమస్త దేవతలు కొలువై వున్న నిండు పేరోలగం లో రాక్షస వీరుని పట్టాభిషేకం అతివైభవ గా, నయనానందకరం గా జరిగింది . ఇక్కడ మరో విశేషం —- పట్టాభిషేకమునకు అవసరమైన అన్ని ద్రవ్యములు సమస్త దేవతలే సమకూర్చారు .
పట్టాభిషిక్తుడైన శూరపద్ముడు ఓ ఇంటివాడు కూడా అయ్యాడు . దేవశిల్పి కుమార్తె పద్మ కోమలను అర్థాంగిగా చేపట్టాడు . యమ పుత్రికను సింహముఖుడు, నిరృతి పుత్రికను తారకాసురుడు పరిణయమాడారు . కాలక్రమేణా వారికీ పుత్రోదయం సంభవించింది . శూరపద్ముని కొడుకులు —-- భానుకోవుడు , అగ్నిముఖుడు , హిరణ్యుడు , వజ్ర బాహుడు . సింహముఖునికి శూరుడు, తారకాసురుడికి అసురేంద్రుడు జన్మించారు . ఈ అసురేంద్రుడు వివేకి, వినయశీలి .
శూరపద్ముడు అసురుడే కావచ్చు ; లోక కంటకుడే కావచ్చు; కానీ, అతడు అమేయ తపోబల సంపన్నుడు . దీక్షాదక్షతల నిధి . భక్తి తత్పరతలో పరమ మాహేశ్వరుడు . ఈ విశేష గుణములన్నీ రక్షణ కవచములై అతడిని సమస్త విశ్వమునకే అధిపతిని చేసినవి . సృష్ట్యాది నుండి నేటి వరకు వెయ్యిన్ని ఎనిమిది అండ ములకు ప్రభువైన వాడు శూర పద్ముడొక్కడే . అంతటి మేరు నగ ధీరుడు , కర్మవీరుడు సహజమైన అసుర ప్రవృత్తికి లోనై స్థితప్రజ్ఞత చూపలేకపోయాడు . హృదయం లో కైవల్య సోపానములైన దైవీ గుణాలను నిలుపక అధోగతి పాలయినాడు . దేవతలతో కలహించి కడగండ్ల పాలయినాడు . కడకు రాక్షస జాతి క్షయమునకు తానే ప్రబల కారణమైనాడు .
దక్ష ఉదంతం నుండి నేటివరకు స్కాంద పురాణం లో ఏ సంఘటన ను పరికించినా మనకు తామస గుణమే ప్రధానం గా కనిపిస్తుంది . అందుకే ఇది తమో గుణ ప్రధానమైన పురాణమయింది . ఈ తమో గుణమును అధిగమించి ఎవడు సాత్వికుడై ఈశ్వర ధ్యానం చేయగలడో వాడు విశుద్ధ జ్ఞానంతో ముక్తిని పొందగలడు . ఈ పరమ సత్యమే ఈ పురాణమందు ఆవిష్కరింప బడినది .
పట్టాభిషిక్తుడైన శూరపద్ముడు ‘రాక్షస పాలన ‘ ప్రారంభించాడు . ఆనాటి నుండే దేవతలా కష్టాలు కూడా ఆరంభమైనాయి . అమరాధిపతి ఇంద్రుడు శూరునకు విధేయుడై అతడి రాజ్యం లో వ్యవసాయం నిర్వహించాడు . అగ్నిదేవుడు వంటశాలకు అంకితమైనాడు . నగర పారిశుద్ధ్యము వరుణుని వంతయింది . అన్ని ఋతువులలోను వాతావరణం చల్లగా ఉంచటం వాయుదేవుని విధి . ఇలా దిక్పాలురు దిక్కు లేనివారై శూరుని రాజ్యం లో ఊడిగం చేయవలసి వచ్చింది . ఈ సంఘటన పాండవుల అజ్ఞాతవాసమును జ్ఞప్తికి తెస్తుంది . విధి బలీయమైంది . కర్మ ఫలమును ఎవరూ తప్పించుకొనలేరు కదా ! ఈ దుర్బలమైన హేయమైన కర్మ పరిపాకమును ఎంతో కలం భరించలేకపోయారు . అందుచే శూరపద్ముని హింస నుండి తప్పించుకునేందుకు మహామేరు పర్వత గుహల్లో తలదాచుకుంటారు.
దేవతలు నారద, బృహస్పతి సమక్షం లో తమ కష్టాల గురించి చర్చించుకున్నాక —-- మళ్ళీ శివ దర్శనం చేయాలనీ నిర్ణయించుకున్నారు .
********************************************************************************************************************
కొనసాగించండి 07 లో
