ఇష్టాల కన్నా అయిష్టలనే ఎక్కువ గుర్తుపెట్టుకునే ప్రపంచంలో పుట్టాం కదా... ప్రేమలో కలిగిన తీపి జ్ఞాపకాల కన్నా, ఎదురైన కష్టాలు, బాధలు, ఏడుపులే ఎక్కువ గుర్తుంచుకుంటాం. అన్ని బాగున్నపుడు ఉన్న ప్రేమ... పరిస్థితులు బాలేనప్పుడు భారంగా మారిపోతుంది. ఆనందాన్ని ఎంతైనా మోయగలిగే గుండె, బాధని కొలతలలో లెక్కెసుకొని మరీ మోయనంటుంది ఎందుకో..
***************
అమ్మ ఒకసారి ఫోన్ ఇస్తావా.. మిత్ర ఫ్రెషర్స్ డే గురించి మాట్లాడాలి ఇంటికి వెళ్ళక కాల్ చేయ్ అనింది.
అమ్మకి ఏదో ఒక కారణం చెప్పి ఫోన్ తీసుకొని డాబా మీదకి ఎక్కేసాను.
సిడ్ నంబర్కి డైల్ చేశాను.
రింగ్...రింగ్...
"హ...లో...." నమ్మలేనట్లుగా అన్నాడు.
"హెల్లో సిడ్... ఇప్పుడు చెప్పు.. మాట్లాడాలి అన్నావ్" క్యాస్యువల్గా అడిగాను.
"ధీర.. నమ్మలేకపోతున్న... నువ్వు కాల్ చేసావా" సందేహంగా అడిగాడు.
"నా కోసం నువ్వు చాలా కష్టపడి తోడు వెతికావ్ గా... నువ్వు నేను అనుకున్నంత ఎదవ్వి కాదు" నవ్వేశా ఫోన్ లో
"నీ నవ్వు బలే ఉంటుంది ధీర.... నీలానే చాలా అందంగా ఉంటుంది. నిన్ను చూస్తూ లోకాన్నే మర్చిపోవాలనుంటుంది" నవ్వు ఆగిపోయింది. గుండెలో అలజడిగా అనిపించింది.
"సరే గానీ... చెప్పు... ఏం మాట్లాడదాం అనుకున్నావ్?" ఎక్కువ చనువు కూడా ఇవ్వకూడదు అని స్ట్రెయిట్గా అడిగేసా.
"నువ్వు చీర కట్టుకోబోతున్నావా?" తన వాయిస్ మారింది. ఫీల్ అయ్యినట్టునాడు.
"ఏం వొద్ధా?" ఆలోచిస్తూ అడిగాను. ఏం వేసుకోవాలో నాకే తెలీదు అన్నట్టు.
"వేసుకోకు ధీర. నువ్వు చీరలో బాగుంటావ్ గానీ సీనియర్స్ కూడా ఉంటారు.. నువ్వు అందంగా ఉంటే నిన్ను ఎక్కువ ఇబ్బంది పెట్టొచ్చు కదా" చాలా కన్సర్న్తో చెప్పినట్టే అనిపించింది.
"సరే వేసుకోను... ఇంకేం ఐన వేసుకుంటాలే... హ్మ్మ్....హ్మ్మ్.. గాగ్ర వేసుకోనా? ఏం అంటావ్?" అజయ్ తర్వాత ఎవర్నైనా అబ్బాయిలలో క్లోజీగా అనుకుంటా అంటే అది సిడ్ నే నేమో .. ఒక విధంగా అజయ్ ప్రేమ విషయం తెలిసాక కూడా ఎక్కువ బాధగా అనిపించకుండా ఉండడానికి సిడ్ చూపించే అటెన్షన్ కూడా ఒక కారణం అనుకుంటా.
"గాగ్ర అంటే ఏంటి అస్సలు" ఎప్పుడూ తెలియని , వినని విషయం గురించి అడిగినట్టు అడిగాడు.
"నీకు తెలీదా? " నవ్వాను " నీకు సిస్టర్స్ ఎవరు లేరా?" అని అడిగాను.
"నేను సింగిల్ చైల్డ్. ఒంటరి బాల్యం" దీనంగా అనిపించేలా చెప్పడానికి గట్టిగా ప్రయత్నించాడు.. గానీ నేను నవ్వేసరికి , తను కూడా నవ్వేశాడు.
"నువ్వు ఇలా మాట్లాడుతూ ఉంటే ఎంత బాగుందో తెలుసా ధీర. నువ్వు ఎప్పుడూ నాతో ఇలానే ఉండొచ్చు కదా" సిడ్ వాయిస్లో ఆరాటం, ప్రేమ తెలుస్తున్నాయి.
కొన్ని ప్రశ్నలకి సమాధానం ఉండదు. నా వెంట ఇంతలా పడుతున్న సిడ్ ని కాకుండా.. నా వైపే చూడను అంటున్న అజయ్ ని ఎందుకు ఎక్కువ ఇష్టపడుతున్నాను? అది ఇష్టం దగ్గరే ఆగిపోతే బాగున్ను... ఇష్టం కన్నా ఎక్కువ ఏమో అనే ఆలోచన తుడుచుకుపోతే బాగున్ను.
"అమ్మ పిలుస్తుంది సిడ్. రేపు కలుద్దాం"
"నిన్ను గాగ్రాలో చూసి ఇంకొంచెం ఎక్కువ నీ మత్తులో ములిగిపోడానికి ఎదురు చూస్తూ ఉంటాను" సిడ్ మాటలు మనసు లోతులో అలజడి రేపాయి.
ఫోన్ కట్ చేసి కొద్దిసేపు ఆకాశం చూస్తూ ఆలోచనలలో ములిగిపోయాను.
ఏంటో ఈ ప్రేమ.. అజయ్ కోసం ఆరాటపడిన మనసు తన మనసులో నేను లేనని తెలిసినా మర్చిపోను అంటుంది. నా వెనక పడుతున్న సిడ్ గురించి కాస్త కూడా ప్రేమగా ఆలోచించాను అంటుంది.
**
" ధీర తలుపు తీయు.. లెవవే.. చూడు నీకోసం ఎవరో వచ్చారు " పొడున్నే అమ్మ అరుస్తూ తలుపు దాబా, దాబా బాదేస్తుంది. చిన్నగా కళ్ళు విప్పి వాచీ వైపు చూసాను. 6:00 అయింది.
ఇంత పొద్దునే ఎవరు దిగబడ్డారు... ఇంకాసేపు పాడుకుందాం అనుకుంటే ఏంటో ఇలా అయ్యింది.
లెగిసి తడబడుతూ.. తూలుతూ.. నిద్ర మత్తులో గేట్ దగ్గరకి వెళ్ళి చూసాను.
"రీతూ..." గేట్ దగ్గర ఉన్న రీతును చూసి కళ్ళు పెద్దవిగా తెర్చుకున్నాయి.
"హాయి ధీర.... ఫ్రెషర్స్ డే కదా... ఇంకా లెగలేదా.." అంటూ పలకరించింది...
"అదొకటి ఉంది కదా.." పెద్దగా వెళ్లాలని లేనట్టు అన్నాను.
"మా పిన్ని బ్యూటీ పార్లర్ నడుపుతుంది.. డ్రెస్ తెచ్చుకుంటే రెడీ అవుదాం" ఎక్సైట్మేట్ తో చెప్పింది.
దూరంగా ఉన్న అమ్మ వంటింట్లోంచి హడావుడిగా బయటకి వచ్చేసింది "మేకపులు గట్రా ఎందుకులే అమ్మ.. మా ధీర న్యాచురాల్గానే అందంగా ఉంటుంది." అని తేల్చి చెప్పేసింది.
చేసేదేమీ లేక రీతూ నేను రెడీ అయ్యే వరకు ఇక్కడే వెయిట్ చేస్తా అని చెప్పి .. మా బెడ్ రూంలో కూర్చునుంది.
"ఈ బ్లూ డ్రెస్ వేసుకో... లేదా ఈ రెడ్ ది...ఈ ఎల్లో ది చూడు , వాడి చాలా కాలం అయ్యింది, పీకుపొడానికి రెడీగా ఉంది." అమ్మ పురాతన కాలం నాటి డ్రెస్సులు తీస్తూ చెప్పింది.
ఇలా నన్ను భయంకరంగా రెడీ చేస్తుంది అనే వెళ్ళకూడదు అనుకున్నాయి. నన్ను చూసి అందరూ బాగున్నాను అనుకోకపోయినా పర్లేదు, బాలేను అనుకుంటేనే మనసుకి కష్టంగా ఉంటుంది.
"ఆంటీ.. డ్రెస్సెస్ అన్ని చాలా బాగున్నాయి. మీ సెలెక్షన్ సూపర్ ఆంటీ" రీతూ ఎక్సైట్మేట్ తో చెప్పింది.
మా అమ్మ సిగ్గు పడుతూ కళ్ళు ఎగరేసింది నా వైపు చూస్తూ.
ఇంకొంచెం చనువు తీసుకుంటూ రీతూ " ఆంటీ.. మేము అందరం చీరలు కట్టుకుంటున్నాం.. ధీర కూడా చీర కట్టుకుంటే బాగుంటుంది" అనేసింది.
"చీర.. మా ధీర నా.. ఇంకా చిన్న పిల్లలు రా మీరు.. మీకు చీరలు గట్రా ఎందుకు ఇప్పటినుంచి.. పైగా.. కాలేజీ అన్నాక అబ్బాయిలు...." మధ్యలోనే మాట ఆపేసింది.
"అది నిజమే అనుకోండి ఆంటీ.. గానీ ఎప్పుడో ఒకసారే కదా.." రీతూ ఒప్పించడానికి ప్రయత్నించింది.
"అమ్మ... పోనీ నేను మొన్న పెళ్లికి కొన్న గాగ్ర వేసుకోనా?" సిడ్తో మాట్లాడిన మాటలు జ్ఞాపకం వచ్చి అడిగాను.
"వద్దు..." టక్కున అనేసింది.
"ఆంటీ.. మరీ డ్రెస్ ఐతే ఎప్పుడులానే వుంటుంది. ఫ్రెషర్స్ డే స్పెషల్ వుండాలి కదా" రీతూ మాటలకి ఎవరైనా కరిగిపోవాల్సిందే.
మా అమ్మ కొద్దిసేపు ఆలోచించి.. "సర్లే.. నీ లంగా ఓణి తీసీ ఉంచుతా వేసుకో" అని చెప్పి బలవంతంగా నాతో ఇష్టం లేకపోయినా లంగా ఓణి కట్టించింది.
తల గట్టిగా లాగి జడ వేసేసింది. అద్దంలో చూసుకుంటే పల్లెటూరి బైతులా అనిపించాను.
తప్పకుండా వెళ్ళాలా..
"బాగున్నావ్ ధీర.. ఆంటీ మీరు గ్రేట్" రీతూ వెక్కిరించినట్టు అనిపించింది.
"ఆంటీ... మీ సెలెక్షన్ చాలా బాగుంది... ఒకసారి మీ శారీ కలెక్షన్ చూడొచ్చా " రీతూ మాటలకి అమ్మ పొంగిపోయి మొత్తం తన చీరలు అన్ని ప్రదర్శనకి పెట్టేసింది.
నేను మాత్రం అద్దంలో దెయ్యం లా ఉన్నా నన్ను చూస్తూ ... వెళ్లకుండా ఎలా తప్పించుకోవాలా అని ఆలోచనలలో పడిపోయాను.
ఈలోపు చాలా జరిగాయి.. మా అమ్మని రీతూ చాలా పొగిడి ఒక చీర కట్టుకొని ఇచ్చేస్తాను అని చెప్పి ఒప్పించి తీసుకుంది..
**
"ఏం అయ్యింది ధీర.. ఎందుకు డల్ గా ఉన్నావ్" రీతూ నడుస్తూ అడిగింది.
"నిజం చెప్పు రీతూ.. ఇలా వెళ్తే నన్ను అందరూ చాలా ఏడిపిస్తారు కదా.. నాకు రావాలని లేదు" తెలీకుండానే కళ్ళలో నీరు తిరిగాయి.
"పిచ్చి పిల్ల.. ఎందుకు ఏడుస్తావ్.. నీ కోసమేగా ఆంటీకి కబురులు చెప్పి ఈ చీర తెచ్చింది.. మా పిన్ని దగ్గరకి వెళ్తున్నాం.. ఇప్పుడు నిన్ను చూసి ఎలా రియాక్ట్ అవుతారో.. మనం చూద్దాం". రీతూ నవ్వుతూ చెప్పింది.
ఆనందంతో రీతుని గట్టిగా పట్టేసుకున్న.
****
గంటన్నర పైనే పట్టింది పూర్తిగా నన్ను రెడీ చేసినప్పటికీ.. అద్దంలో చూసి నేనే ఆశ్చర్యపోయాను.. అద్దంలో కనిపిస్తుంది నేనేనా... నేను ఇంత అందంగా ఉంటానా?
"థ్యాంక్ యూ అక్క.. నేను నా కళ్ళను నేనే నమ్మలేకపోతున్న.. " మాటలు కష్టంగా వస్తున్నాయి.
"ధీర.. నేను రెడీ చేసిన అందరికన్నా నీ ముఖం చాలా సున్నితంగా ఉంది. నువ్వు పాపిడి తీసుకోకుండా ఇలా పఫ్ వేసుకో.. కళ్ళకి రోజు కాటుక పెట్టుకో.. పెదాలకి వాస్లైన్ రాసుకో.. నువ్వు బాగుంటావ్ రా.. అది నువ్వు ముందు నమ్మాలి". రీతూ వల్ల పిన్ని నవ్వుతూ చెప్పారు.
***
మేము వెన్యుకి వెళ్ళినప్పటికే మొత్తం హాల్ నిండిపోయింది.
నడుస్తూ వెళ్తుంటే.. అందరి కళ్ళు నా మీదే పడుతున్నాయి. గుండె చాలా వేగంగా కొట్టుకుంటుంది.
కొంచెం ముందుకి వెళ్ళేసరికి .. మిత్ర, దివ్య, శ్రీస్తి, అజయ్, సిడ్ కనిపించారు.
అందరూ నా వైపే కళ్ళు ఆర్పకుండా చూస్తున్నారు.
"ఎంజాయ్ ది డే ధీర" అని నా చెవిలో చెప్పి వాల్ల బ్యాచ్ దగ్గరకి వెళ్ళిపోయింది రీతూ.
"ధీర..... నువ్వేనా..." మిత్ర ఆశ్చర్యం తో కుర్చీలో నుంచి లెగిసింది.
అందరూ ఒకేసారి లెగిసారు.. నన్నే కళ్ళు ఆర్పకుండా చూస్తున్నారు.
చిన్నగా నవ్వాను " బాలేనా....." అని తడబడుతూ అడిగాను.
సిడ్ పై నుంచి కింద వరకు చూసి అస్సలు ఏమి మాట్లాడకుండా వెళ్ళిపోయాడు. చీర కట్టుకునేందుకు కోపం వచ్చినట్టుంది.
పిలుదాం అనుకున్న .. గానీ క్లాస్ వాళ్ళు అందరూ చుట్టూ మూగిపోయారు.
"చాలా .. అంటే ... చాలా అందంగా ఉన్నావ్ ధీర" అజయ్ నన్నే చూస్తూ చెప్పాడు.
ఒక క్షణం చుట్టూ ఏం అవుతుందో కూడా తెలీలేదు... ఒకరి కళ్ళలోకి ఒకరం చూస్తూ ఉండిపోయాం. కాలం స్థబించినట్టు అనిపించింది.
"హే ... బ్లూ శారీ.. ఇలా రా" పక్కగా కూర్చున్న గుంపులో ఒక అమ్మాయి పీల్చేసరికి అందరం అటు చూసాం.
సీనియర్స్ అందరూ గుంపుగా చేరి... ర్యాగింగ్ అనే ఛాన్స్ ఇవ్వకుండా.. ఇంట్రడక్షన్ టైమ్ అనే పేరుతో జూనియర్స్ కి చుక్కలు చూపిస్తున్నారు.
"ధీర నిన్నే పిలుస్తున్నారు... " శ్రీస్తి మాటలకి ఇంకోసారి నేను కట్టుకున్న చీర రంగు చూసుకున్నాను..
చచ్చాను పో...
"నీ పేరు ఏంటి పాప.. అందమా" ఒక సీనియర్ అబ్బాయి అన్నాడు.
"కాదు రా.. జాబిల్లి అయ్యుంటుంది" ఇంకొకరు
"పోనీ వెన్నెల" అందరూ నవ్వేశారు.
"ఆపండి రా... నీ పేరు ఏంటి " ఒక అబ్బాయి దెగ్గరగా వచ్చి నిల్చొని అడిగాడు.
నా కన్నా చాలా ఎత్తుగా ఉన్నాడు. మొఖం చూసే ధైర్యం చేయలేకపోయాను.
"నా పేరు ధీర సార్" అని నేల చూస్తూ చెప్పాను.
సీనియర్స్ ని సార్ అని, మేడమ్ అనే పిలాలి అని మొదటిరోజే దివ్య చెప్పింది.
"ధీర ... పైకి చూడు" నా ఎదురుగా నిల్చున్న అబ్బాయి అన్నాడు.
ధైర్యం సరిపోవట్లేదు.. ఏ పిల్ల పైకి కళ్ళు ఎత్తు అమ్మ.. నీ విశాలమైన కళ్ళతో మా వాడిని చూడు తల్లి... అంటూ రకరకాలుగా కామెంట్స్ వేస్తున్నారు సీనియర్స్.
ఒకసారి వెన్నకి తిరిగి నా ఫ్రెండ్స్ వైపు చూసా... ఒకరు ముందుకి రాలేదు.
"ఏం పర్లేదు ధీర.. ఒకసారి చూడచ్చు" మళ్ళీ నా ఎదురుగా వున్న అబ్బాయి అన్నాడు.
చేసేదేమీ లేక.. రెండు పిడికెళ్ళు గట్టిగా బిగించి.. నెమ్మదిగా కళ్ళు పైకి ఎత్తి చూసాను.
బలే అందం ఐన మొఖం... నవ్వుతూ నా వైపే చూస్తున్నాడు.
"నా పేరు చందు" ఎలా రియాక్ట్ అవ్వాలో తెలియక తననే చూస్తూ ఉండిపోయాను.
"అన్న... తను నా గర్ల్ ఫ్రెండ్" హఠాత్తుగా ప్రత్యక్షం అయ్యాడు సిడ్.
"ఎవడ్రా నువ్వు? చందుకే సమాధానం చెప్పే రేంజికి వచ్చేశావా?" చందు చుట్టూ ఉన్న వాళ్ళందరు లెగిసి మీదకి వచ్చారు.
"కూల్ గాయ్స్.. రిలాక్స్... మన గురించి ఇంకా తెలీదు కదా... చూపిద్దాం... నీ పేరు చెప్పి వెళ్ళిపోవచ్చు"
"నా గర్ల్ఫ్రెండ్ ఎందుకు బ్రో.. నీకు పేరు చెప్పాలి" సిడ్ వచ్చి నాకు, చందుకి మధ్యలో నిల్చున్నాడు.
"అదే విషయం తను చెప్తే... పేరు చెప్పకర్లేదు" చందు తన చేత్తో సిడ్నీ పక్కకి తోసి అన్నాడు.
అందరూ నా వైపే చూస్తున్నారు.. ఏదో థ్రిల్లర్ మూవీ చూస్తున్నట్లు..
"తన పేరు మిత్ర... చాలా చందు ... ఏంట్రా నచ్చితే నాతో చెప్పాలి గానీ... ఇలానేనా బయపెట్టేది" రీతూ మాటలకి బాగా ఆశ్చర్యం వేసింది.
"అదేం లేదు రీత్... సరదాగా... కాసేపు... అంతే... నీ ఫ్రెండ్ అని తెలీదు కదా" చందు నవ్వుతూ అన్నాడు.
"ఇప్పుడు చెప్ప కదా.. రీసెంట్గానే పరిచయం అయింది... చాలా ఇన్నోసెంట్ రా" రీతూ మాటలకి అందరూ ఓ అంటూ సౌండ్ చేశారు..
చందు అక్కడ నుంచి వెళ్ళిపోయాడు.
అంతా కొద్దిసేపటికి నార్మల్ ఐ పోయింది..... నా హార్ట్ బీట్ తప్ప.
"ధీర ... రా ...ఇలా వచ్చి కుర్చీ" అప్పటికే పెద్ద గుంపుగా ఉన్న నా ఫ్రెండ్స్ నన్ను పక్కకి తీసుకువెళ్ళి కూర్చోబెట్టారు.
నాకు తెలియని చాలా మొఖాలు నా చుట్టూ ఉన్నాయి.. అందరూ అబ్బాయిలే... అజయ్ ఫ్రెండ్స్ అనుకుంటా...
"ఎందుకు ధీర... ఇంత అందంగా రెడీ అయ్యావ్" అజయ్ అందరిలో నన్ను పొగడడం ఇదే మొదటిసారి.
కళ్ళలో ఎప్పటి నుంచో దాచుకున్న కన్నీరు ... ఒక్కసారిగా కళ్ళ నుండి జారిపోయాయి...
"అయ్యో... ఏడవకు... ఇక్కడే ఉండు... మంచి నీరు తీసుకొని మళ్ళీ వస్త" అంటూ అజయ్ మంచి నీరు కోసం వెళ్తూ జనాల్లో కలిసిపోయాడు.
"ఇంత అందం గా రెడీ అయ్యావ్" ఇదే మాటలు నా చెవిలో మళ్ళీ మళ్ళీ మోగుతున్నాయి...
- టూ బీ కంటిన్యూడ్
**
రచయిత్రి మాట...
చాలా మంది చదువుతున్నారు.. గానీ అస్సలు ఎంకరేజ్మెంట్ రావట్లేదు... మీ నుంచి లేని ఎంకరేజ్మెంట్ కోసం ఎదురు చూస్తూ అక్షరాలు రావట్లేదు...
ఒక్క క్షణం టైమ్ తీసుకొని నాకు ప్రోత్సాహం అందించమని ప్రార్థన...
"మళ్ళీ కళ్ళుదాం"
అంత వరకు సెలవు...
