జాంబి ఎంపరర్ (The Zombie Emperor)
అలా కట్ చేస్తే... ఒక నిశ్శబ్దమైన ఊరు. ఆ ఊళ్లో ఎవ్వరూ మాట్లాడటం లేదు, శబ్దం లేదు, కనీసం కాకి కూడా అరవడం లేదు. దూరంగా ఒక ఇంట్లో టీవీ సౌండ్ వినిపిస్తుంది. ఆ టీవీ చూస్తూ ఉన్న అబ్బాయి పేరు సుమంత్. అప్పుడే బయట నుంచి ఒక అమ్మాయి అరుస్తూ ఉంది, "రేయ్ సుమంత్! నిన్ను అక్షర పిలుస్తోంది. ఒకసారి వెళ్లి చూడు. ఏమో, నిన్నటి నుంచి ఒకటే నీ పేరు కలవరిస్తోంది" అని.
అది విన్న సుమంత్ ఉలిక్కిపడి, "ఏంటి, ఇప్పుడు పిలుస్తోందా? ఇది ఏదో నన్ను భయపెట్టడానికి చేస్తుందా?" అని అనుకుంటూ నీళ్లు తాగాడు. అతని మొహంలో టెన్షన్ స్పష్టంగా కనిపించింది.ద జాంబీ ఎంపైర్
సీజన్ 1 – ఎపిసోడ్ 1
చాప్టర్ 1: మిట్ట మధ్యాహ్నం చందమామ (Part 2)
"అయినా... ఈ సుమంత్‌ని భయపెట్టడం అంత ఈజీ కాదు!"
అతని మనసులో ఆలోచనలు ఎగిసిపడుతున్నాయి.
నీళ్లను ఒక్కసారిగా తాగి, గ్లాసును టేబుల్‌పై ఉంచాడు.
అతని మైండ్ ఒక్కసారిగా రెండు రోజుల క్రితం క్లాస్‌రూమ్ వైపు మళ్లింది...
ఫ్లాష్‌బ్యాక్ – రెండు రోజుల క్రితం
డిగ్రీ కాలేజ్‌లో...
చివరి బెంచీ పక్కన కూర్చున్న సుమంత్, అక్షర ఒకరినొకరు చూసుకుంటున్నారు. వాళ్ళ మధ్య వాతావరణం వేడెక్కుతోంది.
అక్షర (అంతలోనే): "ఈడికి దమ్ముండదే... నువ్వే మగాడివి అంటే నా ఎదురుగా నిలబడి చూపు!"
సుమంత్ (లోపలే): "నువ్వే ఓడిపోతావ్... మాటలకే ముద్దాడితే చాలదులే..."
ఒక్కసారిగా ఇద్దరి చేతులు ఒకరినొకరు గట్టిగా పట్టుకొని, ఎదురు చూసి గుచ్చుకుంటారు. చేతుల్లో తళతళ మెరుస్తున్న జిడ్డు. ఆ స్పర్శలో చిచ్చు ఉంది.
పొట్టి గొడవలా అనిపించినా... వాళ్ళ కళ్ళలో అసలైన పోరాటం మొదలైపోయింది.
చివరికి ఇద్దరూ చేతులు వదిలేసి, నిశ్శబ్దంగా విడిపోయారు.
ప్రస్తుతం – ఆ ఊరి నిశ్శబ్దం మధ్య
సుమంత్ కన్నుల్లో మళ్లీ ఆ సీన్ మెదులుతుంది.
అతనికి తెలుసు – అక్షర సాధారణ అమ్మాయి కాదు...
వాళ్ళ మధ్య ఉన్నదేమీ వర్ణించలేని అనుబంధం. కానీ అదే అనుబంధం... ఇప్పుడు భయంగా మారుతోంది.
తలుపు వేసి మూసేశాడు.
బయట చీకటి నిదానంగా లోపలికి చొచ్చుకొస్తోంది.
కొద్ది దూరం నడిచాక, ఓ పాత ఇల్లు కనిపించింది.
గేటును మెల్లగా తెరిచాడు. నిశ్శబ్దంలో ఆ చప్పుడు చాలా బలంగా వినిపించింది.
"ఎవ్వరూ లేరు?" అనుకునే లోపే... అతని మనసు సందేహాల గుహలోకి జారిపోతోంది.
"అత్త కూడా కనిపించడంలేదు... అసలు ఏం జరుగుతోంది?"
అతను లోపలికి అడుగుపెట్టాడు.
ఒక చీకటి గది...
గోడపై ఫోటోలు – వాలిపోయిన చర్మంతో ఉన్నవాళ్లవి.
మురికిగా లేకపోయినా, జీవం లేని ఇల్లు.
తన అడుగులకు అనుగుణంగా పక్క గదిలో నుండి ఓ శబ్దం...
ఓ ఫ్యాన్ నెమ్మదిగా చప్పుడు చేస్తోంది – "టిక్... టిక్... టిక్..."
సుమంత్ ముందుకు సాగుతున్నాడు.
ఆ ఫ్యాన్ వెనుక ఏముందో అతనికే తెలీదు.
కానీ పక్క గదిలో వెలుతురు లేదు.
ఓ ఆడ శబ్దం... చాలా తక్కువగా...
"సుమంత్... సుమంత్..."
ద జాంబి ఎంపరర్ (The Zombie Emperor)
సీజన్ 1 – ఎపిసోడ్ 1
చాప్టర్ 1: నిశ్శబ్దపు ఊరు (Part 3)
ఫ్యాన్‌లోని గ్యాప్ నుంచి చిన్నగా వెలుతురు పడుతోంది. అది నేరుగా వచ్చి మంచంపైకి ప్రసరించింది.
సుమంత్ ఆ గదిలోకి అడుగుపెట్టి, తన చూపును ఆ మంచంపై నిలిపాడు.
ఒక్క క్షణం గుండె గట్టిగా కొట్టుకున్నట్టు అనిపించింది.
తల నుంచి చెమటలు కారాయి. చెయ్యి తనకు తెలియకుండానే గుండె మీదకు వచ్చింది.
మంచంపై నిద్రపోతూ కనిపించింది అక్షర.
ఆమె ముఖం ప్రశాంతంగా, చిన్నగా పెదాలను కదిలిస్తూ ఏదో కలల్లో ఉన్నట్టుంది.
సుమంత్ దగ్గరకి సాగిపోయాడు. ఆమె దగ్గరకు చేరే కొద్దీ, గదిలో వేడి నిండుతున్నట్టుంది.
ఆమె నుదుటిపైకి అతని చూపు ఆగింది – అక్కడి ప్రశాంతత, గాఢమైన నిద్రలోని అమాయకత్వం అతని గుండెని కదిలించాయి.
అతను మెల్లగా వెనక్కి జరిగాడు.
ఒక్క క్షణం తనకే అర్థం కాలేదు –
ఈ అమ్మాయి ఇక్కడ ఎలా ఉంది?
ఇంతటి నిశ్శబ్దంలో, తన పేరు పిలుస్తూ ఉన్న ఆమె... నిజంగానే కలగా మారిపోయిందా?
తన ప్రశ్నలకు సమాధానాలేమీ దొరకకుండా,
అతను మళ్ళీ గడియారం వైపు చూశాడు.
మధ్యాహ్నం 12:00.
గడియారం నిశ్శబ్దంగా మోగుతోంది...
కానీ గదిలో మిగతా సమయం కదలడం లేదు.
చాప్టర్ 1: నిశ్శబ్దపు ఊరు (క్లైమాక్స్ సీన్)
అతను మౌనంగా అక్షర వైపు చూస్తూ, తలనొప్పితో తడబడుతున్నట్టు ఒక అడుగు ముందుకు వేశాడు.
చూడగానే తెలిసిపోయింది…
"నేను ఓడిపోయా..."
తన కళ్ళలోని స్పష్టత…
తన గుండె లోలోపల కుదిపేస్తున్న పరాజయం…
అది ప్రేమ పరాజయం కాదు…
అది తనపై తనకే ఉన్న నమ్మకం ఓటమి.
ఆ చీకటి గదిలోంచి అతను నెమ్మదిగా బయటకు నడిచాడు.
తలుపు తెరిచి తలవంచి నిష్క్రమించాడు.
గడియారం మళ్ళీ మోగింది…
12:10 PM.
అతను వెళ్ళిన పది నిమిషాల తర్వాత...
ఆ నిశ్శబ్దం ఒక్కసారిగా తుడిచిపెట్టబడింది.
చురుకుగా లేచింది అక్షర.
ఆమె నిద్రలోంచి లేచినట్టు కాదు, ఒక ప్రణాళికలో భాగంగా లేచినట్టుంది!అక్షర కేవలం పడుకున్నట్లు నటించింది.
"ఓడిపోయాడు..."
ఆమె పెదాలను కొంచెం వంకరగా పీకుతూ, నిశ్శబ్దానికి విరుద్ధంగా ఒక అగౌరవ నవ్వు నవ్వింది.
"నా ముందు ఓడిపోయాడు..."
చూస్తూనే నిటారుగా కూర్చుంది. చేతులు వెనక్కి చాపుతూ, ఒళ్ళు స్ట్రెచ్ చేస్తూ గట్టిగా అరిచింది —
"ఓసే! స్వాతి!!"
"నువ్వు వచ్చేయ్! నీ అబ్బాయికి నువ్వే ఓదార్పు ఇవ్వాల్సి ఉంటుంది 😏"
ఆమె కళ్ళలో ఒక అద్భుతమైన వెలుగు...
నవ్వుతో కూడిన అహంకారం పొరపాటున దొర్లినట్టు కనిపించింది...
కానీ... ఈ అక్షర ఎవరు నిజంగా?అనటానికి మాత్రమే పడుకుంది."
"ఓడిపోయాడు…"
ఆమె పెదాలను కొంచెం వంకరగా పీకుతూ, నిశ్శబ్దానికి విరుద్ధంగా ఒక అగౌరవ నవ్వు నవ్వింది.
"నా ముందు ఓడిపోయాడు..."
ఆమె కళ్ళలో ఒక అద్భుతమైన వెలుగు...
నవ్వుతో కూడిన అహంకారం పొరపాటున దొర్లినట్టు కనిపించింది...
అక్షర ఎవరు?
అక్షర ఎవరో కాదు, మీనాక్షి కోడలు, అంటే సుమంత్‌కు మరదలు.
కథనం కొనసాగింపు:
అంతలోనే, అక్కడికి అక్షర స్నేహితురాలు శ్వేత వచ్చింది.
"ఒసేయ్! ఏంటి అలా భయపెట్టావ్?" అంది శ్వేత.
"ఏం చేయమంటావ్? వాడేమో దేనికీ భయపడేది పెట్టలేదు. కనీసం ఇలా చేస్తే నేనే గెలుస్తాను కదా!" అంది అక్షర.
వెంటనే శ్వేత, "నీకేం తెలియనట్టుంది, తేలివి తక్కువ ధన ! వాడు ఎవరు? మగాడు! ఒకసారి నిన్ను చూశాడు అంతే, తర్వాత నిన్ను వదులుతాడా? ఒకవేళ దొరకవంటే దూల తీరుస్తాడు! సైలెంట్‌గా ఉండవే, నువ్వే వాడిని రెచ్చగొట్టేలా ఉన్నావ్!" అంటూ అక్కడే ఆ కథను ముగించింది.
మిట్ట మధ్యాహ్నం వెన్నెల్లో చందమామ
రాత్రి వేళ...
బయట మంచం వేసుకొని పడుకొని ఉన్నాడు సుమంత్. మధ్యాహ్నం జరిగిన సంఘటనను గుర్తు చేసుకుంటూ ఉన్నాడు. అప్పుడే పైన వెళ్తున్న చంద్రుడిని చూస్తూ, "ఇదేనేమో మిట్ట మధ్యాహ్నం చందమామను చూడడమంటే" అని చిన్నగా నవ్వుతూ దుప్పటి కప్పుకుని పడుకున్నాడు.
అదే టైం లో
ఎపిసోడ్ 5: మూలాన్ని కదిలించిన కాలం
నగరం నుంచి చాలా దూరంగా ఉన్న ఒక పెద్ద బంగ్లా అది. చుట్టూ అడవి కాదు, కానీ నిశ్శబ్దంగా, రహస్యాలను దాచుకున్నట్టున్న వాతావరణం. ఆ బంగ్లా టాప్ ఫ్లోర్ పూర్తిగా గాజులతో కప్పబడి ఉంది.
అందులోని గదిలో, ఒంటరిగా నిలబడిన ఒక వ్యక్తి చేతిలో మద్యం గ్లాసు ఉంది. వెనుక నైట్ లైట్లలో నగరం తళతళలాడుతోంది.
ఆయన పేరు – వర్మ.
వర్మ గ్రూప్ ఆఫ్ ఇండస్ట్రీస్ అధినేత.
ఆయన మొబైల్‌లో ఫోన్ చేస్తూ –
"అరేయ్ రాంబాబు... ఎక్కడికి పోయావురా నువ్వు? ఎంతమందిని పంపావు? డబ్బులు ఎంత తీసుకున్నావురా... ఒక్క పని సక్రమంగా చేయలేకపోతున్నావేంటి!"
ఫోన్ అవతలి నుంచి రాంబాబు గొంతు వినిపించింది –
"సార్... నాకు కూడా అర్థం కావడం లేదు సార్... ఎవరు వెళ్తున్నారో... మళ్ళీ తిరిగి రారు సార్..."
వర్మ చేతిలోని గ్లాసులోని మద్యాన్ని రుచించనట్లుగా కొంచెం తాగుతూ ఉండగా, అతని ముఖంపై చిరాకు స్పష్టంగా కనిపించింది.
"ఒరేయ్ బాబు!"
"అది నన్ను 20 ఏళ్లుగా కాపాడిన సంస్థానం... కానీ ఇప్పుడు... చిన్న మెట్టు కూడా వేయలేని పరిస్థితి.
అక్కడ నేను వేసిన ఓ చిన్న పరీక్ష... ఇప్పుడు నాకు తిరిగి రాచెల్లింపు అయింది!"
