దిక్కు తూచే మనస్సు
మనసుంటే మార్గముంటుంది నిజమే,
కానీ ఆ మనస్సే దిక్కు తూచక ఆలోచిస్తే
మార్గం ఎటు సాగాలి,
మాటలు ఎ దారి చూపించాలి?
గమ్యం పయనాన్ని మార్చెనా
లేక పయనం గమ్యాన్ని తెల్చెనా
ఆ నింగి నీ వైపు మళ్ళెనా
ఎటు చేరాలో నిన్నే అడిగెనా
మెదలు చెప్పెను మనసుకి
శాంతించు దారి దొరికెను
అలజడిని అపమానీ చెప్పెను
మార్గమున్నది నిజమే మనస్సు
దిక్కు తొచక ఆలోచనలో మునిగెను...
----
కలలు కన్నులపైనే
కల అందరికి ఉంటుంది,
దానిని నిజం చేసుకునే హక్కు కూడా
అందరికి ఉంటుంది...
ఆపదలు ఒక అడుగును ఆపేస్తే,
మన ఆలోచనలు ఇంకో పది అడుగుల్ని అపేస్తుంది..
మార్పు రావాల్సింది మనతోనే కదా,
మనలోనే కదా...
పగటి కలలు ఊహ మాత్రమేనా?
లేక ఊహని దాటి ఇంకొక అర్థం ఉందనిపించెనా?
ఆలోచించి చూడు, సమాధానం దొరకొచ్చు.
నీ కల నీది, నీ సాధన నీదే,
ఇంకోసారి కన్నుల ముందు పెట్టి చూడు.
ఈసారి కన్నులు మూసుకుని కాదు,
కన్నులు తెరిచి చూడు.
కల అందరికి ఉంటుంది,
దానిని నిజం చేసుకునే హక్కు కూడా
అందరికి ఉంటుంది...
----
ఆకాశం మనదే
కురిసే వర్షంలో తడవడం
అందరికీ ఇష్టమే
చీకటిని దాటి వెలుగులో చేరడం
కొందరికి కష్టమే...
ఎప్పుడైతే చీకటి మన మనసును
మబ్బులా కమ్మేస్తుందో,
అప్పుడు దీపంలా వెలుగును చూపించే
మార్గం కూడా ఒకటి ఉంటుంది..
అది మన పక్కనే ఉన్నవారు మనకు
చూపిన దారైనా సరే,
లేక మనం వెతికిన దారైనా సరే...
అవకాశం మనదే
ఆకాశం తాకాల్సింది మనమే...
గాలిపటంలా ఎగురుదాం
తాడును తంచే వాళ్ళెవరు?
కురిసే వర్షంలో తడుదాం
చీకటిని దాటి వెలుగును చూదాం...
-----
తారల చూపు
మాట మళ్లించి
చూపు తారలించిందా
అడుగున అడుగు ఒక్కటయి
మనమ్ అన్న నడక నిలిచిందా
కళ్ళు మెరిసెను తారల లాగా
నీ చూపు చూసాక
లేదా నీ నవ్వు వినాక...
మొదలైంది ఏదో తెలియని భావం
ఒకసారిగా ఉప్పెనలా వచ్చి
మీద వాలింది...
ఏమని పిలవను ఈ భావాన్ని
ఏమని చెప్పను నా మౌనాన్ని
నాకంటూ ఒక్కడున్నానని
మనసు చెప్పెను
నా వైపు తిరిగి చూడమని నీ కళ్ళు మెరిసెను...
చిరు చూపుతో చెప్పెను "సరే" అని
ఇద్దరి మనసులు కలిసెను ఈ
నింగి నేల సాక్షిగా...
మాట మళ్లించి
చూపు తారలించిందా
అడుగున అడుగు ఒక్కటయి
మనమ్ అన్న నడక నిలిచిందా
----
చిత్రంలో మౌనం
ఆకాశాన్ని తాకే చేతులకు భయం ఉంటుందా...
నిత్యం నదిలా ప్రవహించే హృదయానికి కాంక్షలే లేవా...
అందాన్ని ఆకర్షించే ఈ చిత్రంలో
కళ్ళ చూపులో ఎగిరే ఆ మెరుపులకు జీవితం ఉందా...
కాంతిలో కనిపించే ప్రతి రంగు వసంతంలా అనిపిస్తుంది
మనసులో దాగిన మౌనం మాత్రం చీకటిగా నిలుస్తుంది
మార్పులు అన్నీ మనసుకు అనుకూలమా
లేదా మన చేతి రేఖల్లోనే బంధించబడ్డాయా... ఎవరు తక్కువ?
అందాన్ని ఆకర్షించే ఈ చిత్రంలో
కళ్ళ చూపులో ఎగిరే ఆ మెరుపులకు జీవితం ఉందా...
సముద్రంలో అలలవలె జీవించే నీడ ఎవరో...
కలల్ని తుంచే బండల్ని దాటి వచ్చే ఆ అడుగు ఎవరో...
చేసే పనులన్నీ వ్యర్థమవుతాయేమో అనిపించినా
జీవితాన్ని వదులేస్తామా?
ఏమవుతుందో తెలియకపోయినా ఎదురుగా నిలబడతామా?
ఆకాశాన్ని తాకే చేతులకు భయం ఉంది...
నిరంతరం నదిలా ప్రవహించే ఈ హృదయానికీ కోరిక ఉంది...
----
నీ దారి
చేతి రేఖలొ రాసుందా
నీ దారి ఏటు మళ్లాలని..
లేదా నుదుటి రాతలో రాసుందా
నీ జీవితం ఏటు సాగాలని..
పొందేది ఏదో, పోయేది ఏదో,
తెల్చేది ఎవరు..
వెలుగుల్లో నీడల కను మరుగయ్యెన
లేక రాత్రిలో కనపడి నీడ తాకేనా
పొందేది ఏదో, పోయేది ఏదో,
తెల్చేది ఎవరు..
లక్ష్యం నీదే, ధైర్యం నీదే,
కనిపించే దారి నీదే,
కనిపించని గందరగోళం నీదే..
ఎంతటి సమస్యకైనా పరిష్కారం ఉంటుంది నిజమే,
ఆలోచిస్తే చాలు —
అన్నిటికీ సమాధానం నీల్లోనే ఉంది..!
ఎక్కడ మొదలైందో అక్కడే వెతుకు —
ముగింపు ఖచ్చితంగా దొరుకుతుంది..
చేతి రేఖలొ రాసుందా
నీ దారి ఏటు మళ్లాలని..
లేదా నుదుటి రాతలో రాసుందా
నీ జీవితం ఏటు సాగాలని..
----
నిశ్శబ్దపు జ్ఞాపకాలు
ప్రతి మాటలో ఏదో చెప్పని భావం ఉంది
ప్రతి సంభాషణలో ఓ వినిపించని జ్ఞాపకం ఉంది..
చెప్పడానికి ఎన్నో మాటలు ఉండొచ్చు
ఈ కళ్లలో, కానీ ప్రతి భావం ఈ పెదవులపై వెలిబుచ్చలేరు..
మనతో కలిసి సముద్రాలు దాటి వచ్చాయి
భూమి–ఆకాశం ఒక్కటైపోయినట్టుంది
చేయి విడిచిపెట్టకమని ప్రమాణం చేసి
జీవితాంతం నెరవేర్చే వాగ్దానాలు చేసుకున్నాం
కళ్ల ముందే అన్నీ చేజారిపోయాయి
మనమే మన స్వప్నాలన్నింటిని ముగించేసుకున్నాం
ఇప్పటి ఉనికీ ఏదో తెలియని వెలితి ఉంది
ఇప్పటి భావం ఒక నిశ్శబ్దం లాగా మారిపోయింది..
ప్రతి మాటలో ఏదో చెప్పని భావం ఉంది
ప్రతి సంభాషణలో ఓ వినిపించని జ్ఞాపకం ఉంది..
చెప్పడానికి ఎన్నో మాటలు ఉండొచ్చు
ఈ కళ్లలో, కానీ ప్రతి భావం ఈ పెదవులపై వెలిబుచ్చలేరు..
----
జీవితం – ఒక పాఠశాల
సమయం నేర్పే పాఠం ఇది,
మనము నేర్చుకునే నైతిక గుణపాఠం ఇది.
ప్రతి అడుగులో మొదలయ్యే ఒక ప్రయాణం ఇది,
ప్రతి ప్రయాణంలో తోడుగా వచ్చే నీడ ఈ జీవితం.
కళ్ళు తెరిచి చూస్తేనే దారి కనపడుతుంది,
కళ్ళు మూసుకుని ముందడుగు వేస్తే ఎలా?
కాల్లు జారి వెనక్కి పడిపోయినప్పుడు
మన తప్పు మనదైతే దారి చూపేవారు ఎవరు?
కోపాన్ని నియంత్రించు,
సహనాన్ని పెంచుకో.
నీకు కావలసినది నీకు లభించక తప్పదు.
ఒర్పుతో ముందుకు సాగితే
విజయం నీదవక తప్పదు.
సమయం నేర్పే పాఠం ఇది,
మనము నేర్చుకునే గుణపాఠం ఇది.
ప్రతి అడుగులో మొదలయ్యే ప్రయాణం ఇది,
ప్రతి ప్రయాణంలో నీడగా తోడుగా ఉండేది జీవితం.
---
ఆగని అలజడి
కాలం తలదాచింది బతుకు నీడలో
నవ్వు చూపుని దాటింది ప్రేమ కవితలో
చెప్పింది చెప్పనట్టు, చెప్పనిదీ చెప్పినట్టు
మార్చే ఈ పిచ్చి గోలేమిటో
తెలియక అల్లోలమయ్యే మనసు మాటేమిటో..
నీ అడుగుజాడలో నడవాలనే నా భావము పెరేమిటో
నీకై నా అన్న దేదైనా వదిలేసే ఈ నిస్వార్థం ఏమిటో
కల్లోలంతో మొదలైనదా, లేక శాంతంగా ముగిసినదా
చెప్పేది ఎవరు.. ఈ అలజడిని ఆపేది ఎవరు..
కుదుట పడవే మనసా అని అరిచిన వినాదే
ఒంటరి తనమును అలవాటు పడదే
చెప్పింది చెప్పనట్టు, చెప్పనిదీ చెప్పినట్టు
మార్చే ఈ పిచ్చి గోలేమిటో
తెలియక అల్లోలమయ్యే మనసు మాటేమిటో...
-----
