అధ్యాయం 5 – గతజన్మ గమ్యం
ఆలయం లోపల చీకటి… నిశ్శబ్దం…
మీరా మెల్లగా ఆ శబ్దం వచ్చిన శిల్పం వైపు నడిచింది. శిల్పం మానవ రూపంలోకి మారినట్లు కనిపించింది — అది ఆమెను చూస్తోంది.
"నువ్వు మళ్ళీ అడుగు పెట్టినది ఈ స్థలంలో... నువ్వు శపించబడిన పాత వాగ్దానం గుర్తుందా?"
మీరా చేతులు వణికుతున్నాయి. కానీ ఆమె ముందడుగు వేసింది.
ఆ తీపి శబ్దం ఒక పురాతన ధ్వని వంటి కథ చెబుతుంది…
---
[ఫ్లాష్‌బ్యాక్ - 400 ఏళ్ల క్రితం]
అదే ఆలయం. కానీ కొత్తగా కనిపిస్తోంది — వెలుగు, కళ, శక్తి.
మీరా ఇప్పుడు "అమృత" అనే యువ రాజకుమారి రూపంలో ఉన్నది.
ఆమె తండ్రి రాజు, ఆలయ రహస్యాన్ని కాపాడేందుకు శపించబడ్డాడు.
ఆమెను గోప్యంగా పెంచారు — శిల్పాల నిడివిలో, మంత్రాల మధ్య.
ఒక రోజు, ఆమె ప్రేమలో పడింది. ఒక యోగితో. కానీ ప్రేమ మానవమైనది. ఆలయం దానికి అనుమతించలేదు.
ఆ గాధ, ఆలయ పవిత్రతను ద్రోహించినదిగా భావించబడింది.
ఆమెను శపించబడ్డదిగా ప్రకటించారు —
"ఇది నీ చివరి జన్మ కాదు. నువ్వు మళ్ళీ పుట్టి ఆలయాన్ని క్షమించాల్సిందే."
---
[ప్రస్తుతం]
మీరా నేలపై కూర్చుంది — తన శరీరం కంపించుతోంది. ఆమె చేతుల్లోంచి పొగలుగా వెలువడుతోంది.
లీనా బయట గేట్ దగ్గర వుంది, ఆలయం తలుపులు స్వయంగా మూసుకుంటున్నాయి.
ఆలోచనలు, జ్ఞాపకాలు, బాధ — అన్నీ ఒక్కేసారి ఆమెను తాకుతున్నాయి.
"నేను తప్పు చేయలేదు… ప్రేమ చేయడం పాపం కాదు!" ఆమె గట్టిగా అరిచింది.
శిల్పం ఒక తడి వెలుగుతో మెరిసింది. ఆలయం లోపల ఎరుపు వెలుగు అలముకుంది. శాపం కదిలింది…
---
తుదికి...
ఆశ్చర్యంగా… తలుపులు మళ్ళీ తెరుచుకున్నాయి. లీనా లోపలికి పరుగెత్తింది.
"మీరా! నువ్వేనా?"
"అవును లీనా… ఇప్పుడు నేను నిజంగా నేనే… కానీ ఒక కొత్త సత్యంతో."
అధ్యాయం 6 – మిగిలిన మాయ
ఆలయం వెలుపల రాత్రి
లీనా, మీరా చేతిని పట్టుకుని నడిపిస్తోంది. కానీ మీరా కన్నుల్లో తళతళలాడుతున్న వెలుగు, ఆమెపై ఏదో మారినట్లు సూచిస్తోంది.
"ఇది అంతంత మాత్రమే కాదు లీనా… ఆ శాపం కేవలం నన్ను గాక, ఆలయం లోపల ఇంకా బంధించబడ్డ ఆత్మకు ఆత్మలకు సంబంధించినది."
లీనా గబగబా అడిగింది: "అలాగైతే… నువ్వు ఏం చేయాలనుకుంటున్నావు?"
"నిజం విప్పాలి. ఆలయం లోపల ఉన్న బంధాలను విడిపించాలి. నాకు ఇప్పుడు స్వరాన్ని వినిపిస్తోంది... వారికి నా సహాయం కావాలి."
---
ఆ రాత్రి… మీరా అద్దం ముందు
మీరా తనకు తానుగా అద్దంలో చూస్తుంది. తన కళ్లలో ఓ పాత చిహ్నం ప్రతిఫలితమవుతోంది. అది పుస్తకంలో చూసిన ‘కలచిన చక్రం’ చిహ్నం.
ఆమె చేతికి వేడిమి అనిపించింది. తన చేతిపై ఒక చిహ్నం ముద్రితమవుతోంది —
శక్తిచ్చే చిహ్నం.
అదే సమయంలో ఆమెకు శబ్దం వినిపిస్తుంది —
"ప్రియమె, మరొకరి కోసం నువ్వు తిరిగి రావాల్సి ఉంది…"
---
మరుసటి రోజు – గుడిలోకి మళ్ళీ ప్రయాణం
మీరా, లీనా, తాన్య — ముగ్గురూ ఆలయం వద్దకు మళ్లీ వచ్చారు.
ఈసారి మీరా పూజారి దగ్గరకు వెళ్లి అడిగింది:
"ఇది కేవలం నా కథ కాదు కదా స్వామీ? ఇంకా ఎ7వరికైనా ఇది గుండె గాయం అయ్యి ఉండొచ్చు కదా?"
పూజారి కన్నీటి చూపుతో అన్నాడు:
"ఆ ఆలయంలో గల చీకటి ఇప్పటికీ పూర్తిగా పోలేదు. నువ్వు ఆ కాంతిని నింపగలవా అనేదే ప్రశ్న."
అధ్యాయం 7 – శక్తి పరీక్ష
మూడురోజులు గడిచిపోయాయి.
ఆలయం నుండి బయటకు వచ్చిన తర్వాత, మీరా మారిపోయింది. ఆమెలో ఒక కొత్త శాంతి, అలాగే ఒక తీవ్రమైన బాధ్యత మిగిలింది.
లీనా, తాన్య గమనించాయి –
మీరా చేతులు తాకిన వస్తువులు వేడి అనిపిస్తున్నాయి.
ఆమె మాటలు అప్పుడప్పుడూ నిజం అవుతున్నాయి.
ఆమె కలలు… ఎవరి జీవితాలను చెప్పుతున్నాయో అర్థం కావడం లేదు.
---
ఒక రాత్రి – మీరా కలలో
ఒక చిన్న బాలిక ఏడుస్తోంది.
తన చేతిలో కూడా అదే చిహ్నం…
తన చుట్టూ చీకటి గదులు…
గోడలపై రక్తపు రేఖలు.
ఒక ధ్వని వినిపిస్తుంది:
“ఈ శక్తిని నువ్వు ఏవిధంగా వాడుతావో, అదే నీ గమ్యాన్ని నిర్ణయిస్తుంది…”
---
మరుసటి రోజు ఉదయం
మీరా లీనా వద్దకు వచ్చింది:
"నేను పునర్జన్మలో శపించబడ్డాను. కానీ ఇప్పుడీ జన్మలో నాకు శక్తి లభించింది. దాన్ని ఉపయోగించాలి — వేరే ఎవరినైనా రక్షించడానికి."
లీనా తలూపింది:
"ఏం చేయాలనుకుంటున్నావు?"
మీరా చేతిలో ఆ పుస్తకం ఉంది —
"ఇంకా చాలా ఆలయాలు ఉన్నాయి. మరెన్నో రహస్యాలు దాగి ఉన్నాయి. మరెన్నో శపితుల కథలు."
---
చివరి సన్నివేశం
మీరా ఇప్పుడు గోగుల్ మ్యాప్ లాంటి పాతమైన పుస్తకాన్ని చూస్తోంది. దానిలో కొన్ని ఆలయాలు, కొండలు, అక్షరజాలంతో గుర్తించబడ్డాయి.
అవి మనుషుల చేతులదాటి కాలంతో మాట్లాడే ప్రదేశాలు.
పక్కనే ఒక చిన్న ఫోటో –
కలలో చూసిన ఆ చిన్నారి ఫోటోను గుర్తించింది.
"ఇది మొదటి లక్ష్యం. ఆ అమ్మాయిని కాపాడాలి."
లీనా మరియు తాన్య ఆమెతో కలవుతారు. ముగ్గురూ కలిసి కొత్త యాత్రకు నడుస్తారు.
---
మీరా, లీనా, తాన్య ముగ్గురూ కలిసి కొత్త యాత్రకు బయలుదేరడం ఈ శాంభవుడు అనే శక్తివంతుడికి తెలుస్తుంది ఎలాగైనా తన మాంత్రిక శక్తులతో వాళ్ళని ఆపాలి అని తను కూడా బైలుదేరుతాడు. గమ్యం ఇద్దరిది వేరు వేరు కానీ కలవాల్సిన చోటు ఒకటే. తన శక్తులు వాడి లోకానికి మంచి చేయాలి అనేది మీరా గమ్యం. ఎంత ధర్మమైనా ఒడించి సర్వశక్తిశాలిగా మరాలి అనేది శాంభవుడు గమ్యం.
ఇది కథ లేక కథనామా...
తెలియని గుట్టు...
