આ લેખમાં શરદબાબુ, ગુજરાતી સાહિત્યના પ્રખ્યાત નવલકથાકાર વિશે ચર્ચા કરવામાં આવી છે. લેખક વિનોદ ભટ્ટે એક ઇન્ટરવ્યૂમાં શરદબાબુને કનૈયાલાલ મુનશી અને રમણલાલ વસંતલાલ દેસાઈ સાથે યાદ કરવામાં આવ્યા છે. શરદબાબુની લેખનશૈલી અને તેમના કથાઓને વાંચવાથી લોકો પર પડતો ભાવનાત્મક અસરનો ઉલ્લેખ કરવામાં આવ્યો છે. શરદબાબુને ૨૦૦૦માં એક સાહિત્યિક સર્વેમાં શ્રેષ્ઠ નવલકથાકાર તરીકે પ્રથમ સ્થાન મળ્યું હતું, જ્યારે મુનશી અને ટાગોરને નીચેના સ્થાનોએ સ્થાન આપવામાં આવ્યું. તેમના આદર્શ ટાગોર પ્રત્યે અતિ સન્માન અને ભક્તિભાવ દર્શાવવામાં આવ્યો છે. લેખમાં શરદબાબુના જીવનમાં આવતી ગરીબી અને તેમના લેખન માટેની મહેનતનું પણ ઉલ્લેખ છે. તેમણે નોકરીમાં સફળતા ન મળવા છતાં, સાહિત્યમાં પોતાની ઓળખ બનાવી હતી. તેમનાં જીવનની સંઘર્ષ અને ભોજનની કમીની વાતો પણ નોંધપાત્ર છે, જે તેમના સર્જનાત્મકતાને વધુ પ્રેરણા આપતી હતી.
આપણા શરદબાબુ
Swarsetu દ્વારા ગુજરાતી મેગેઝિન
વર્ણન
આપણા શરદબાબુ વિનોદ ભટ્ટ લાઈબ્રેરિયનનો ઈન્ટરવ્યૂ આપવા આવેલા એક ઉમેદવારને અમે પૂછ્યું: ‘આપણી ભાષાના ત્રણ નવલકથાકારનાં નામ બોલો.’ તેણે તરત જ જવાબ આપ્યો: ‘કનૈયાલાલ મુનશી, શરદબાબુ અને રમણલાલ વસંતલાલ દેસાઈ.’ શરદબાબુવાળો જવાબ આમ તો સાચો ના ગણાય, પણ અમને તે ગમ્યો હતો. આપણે ત્યાં મુનશી અને ર.વ. દેસાઈની સાથે શરદબાબુ પણ એટલા જ રસથી વંચાતા અને આજેય તેમનું કોઈ પુસ્તક હાથમાં આવી જાય તો આપણી ગૃહિણીઓ તે વાંચતાં વાંચતાં પોતાની આંખની પાંપણ ભીની કરી લે છે. વર્ષો પૂર્વે મારા પડોશીની પત્ની શરદબાબુની ‘વિરાજવહુ’ નવલકથા વાંચતી વખતે ચોધાર આંસુએ રડી પડેલાં ત્યારે પાડોશીએ મને કહેલું કે, ‘આ શરદબાબુ જબરો લેખક કહેવાય,
