ही गोष्ट १९९७ सालातील आहे, जेव्हा लेखक लहान वयात, म्हणजे ५ वर्षांमध्ये, शाळेत प्रवेश घेतो. त्याला शाळेच्या पहिल्या दिवशी खूप भीती वाटते, कारण तो अनोळख्या वातावरणात, आई-वडिलांपासून दूर आहे. शाळेतील शिक्षिका, शेलार बाई, त्याला समजून घेतात आणि प्रेमाने मार्गदर्शन करतात. लेखकाच्या शाळेचा अनुभव सुरुवातीला त्रासदायक असतो, परंतु शेलार बाईंनी त्याला शाळेतील जीवनाची गोडी लावली. शाळा म्हणजे एक जागा जिथे मुलांना शिक्षण आणि संस्कार मिळतात. लेखक शेलार बाईंना विसरणार नाही, कारण त्या त्याच्या शाळेतील आठवणींमध्ये खास जागा घेऊन आहेत. लेखकाच्या शाळेतील आठवणी खूप सुंदर आहेत, जसे की शाळेतील उसळ, शेलार बाईंचा किणेटिक बाईकवर येण्याचा अनुभव, आणि वर्गातील इतर मित्र-मैत्रिणींचे अनुभव. शाळेतील वातावरण, जानकी हॉल, चंद्रकांत मामा आणि दुर्गा यांच्यासारख्या व्यक्तींची आठवण लेखकाला सदैव राहील. शाळेतील दिवस त्याच्या जीवनातील महत्त्वाचे आणि आनंददायी क्षण आहेत, ज्यामुळे तो आजही त्या आठवणींचा आदर करतो.
माझी शाळा आणि आमच्या बाई
Sumit Bhalerao द्वारा मराठी जीवनी
वर्णन
माझी शाळा आणि आमच्या बाईहि गोष्ट आहे साल १९९७ .. जेव्हा माझ्यासारखे अनेक मुले मुली या ठिकाणी एकत्र झाले ते म्हणजे माझी शाळा .. वयवर्ष ५ ह्या वयात.. काहीच माहीत नसतं ..आणि आपल्या आई वडिलां पासून दूर केलं जातं तो त्रास तर खूप होता कारण अनोळखी.. मुलं मुली. त्यात अनोळखी शिक्षिका .. खर तर खूप घाबरलो होतो तेव्हा मी.. की कशाला ज्याचं शाळेत.. पण आई आणि बाबा ह्यांची स्वप्न असतात की आपला मुलगा चांगला शिकला पाहिजे.. आणि मोठा होऊन चांगला मोठ्या हुद्द्यावर असायला पाहिजे.. ही आपल्या आई वडील यांची स्वप्न.. ही स्वप्न पूर्ण करण्यासाठी आपले आई वडील आपल्याला शाळेत टाकतात...
