️ స్టోరీ ఓపెనింగ్ – “విశ్వరాజు”[Scene: నడిరాత్రి – మోసున్న రోడ్డు – తక్కువ కాంతిలో స్ట్రీట్ లైట్స్ – చల్లటి గాలి – ఓ మనిషి నెమ్మదిగా నడుస్తూ...](బ్యాక్‌గ్రౌండ్‌లో స్లో మ్యూజిక్ – కొంచెం మిస్టరీ టోన్ + మానసిక లోతు... మనసులో ఓ స్వరం వినిపిస్తుంది.)> ️ వాయిస్ ఓవర్ (మనసులో మాట):ప్రతి మనిషీ ఒక బండరాయి లాంటి వాడు...ఆ చుట్టూ ఉండే ప్రతి సంఘటన, ప్రతి సంబంధం, ప్రతి మనిషి...ఆ బండను తగలబెట్టే వస్తువుల్లాంటివి.ఏ వస్తువు ఏమాత్రం వేడి చేస్తుందో తెలియదు...కానీ... కొన్నిసార్లు ఓ చిన్న చినుకే, బండను పగలగొడుతుంది.బాధలు... నమ్మక ద్రోహాలు... ఒంటరితనం... ఇవే అసలైన మెట్లు.ఆ బండ చిలిపోతూ చిలిపోతూ...చివరికి ఒక సిమెంట్ లా మారుతుంది.ఆశ... కోరిక...ఇవి రెండు కలిస్తే ఆ సిమెంట్‌తో ఏ దృఢమైన నిర్మాణమైనా కట్టవచ్చు.మనిషి కూడా అలానే...పగలగొట్టబడిన ప్రతిచోట...మునుపటి కన్నా బలంగా నిలబడతాడు.[అతను రోడ్డు చివర్లోకి నడుస్తూ కనిపిస్తాడు –